U początku swej publicznej działalności Jezus zmierza do synagogi. Skoro dopuszczono Go do głosu i otwarcie może tam naucza, znaczy, że uważano Go za nauczyciela. Porządek spotkania w synagodze burzy zachowanie opętanego człowieka. Ale Jezus każe złemu duchowi opuścić biednego człowieka. Swoją mocą udowadnia, że jest kimś więcej niż nauczycielem, że jest Synem Bożym. W całym tym zdarzeniu zadziwia fakt, że to nie uczestnicy synagogalnego spotkania słuchający Jezusa, ale zły duch wyznaje wiarę w to, że Jezus jest Świętym Boga, jest Bożym Synem.

Obyśmy my, słuchający Boga potrafili wyznać wiarę w Jezusa!

W piątek, w liturgiczne wspomnienie Świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa, przeżywać będziemy Dzień Islamu. Módlmy się w intencji wyznawców tej religii, z którymi łączy nas postać ojca wiary – Abrahama. Prośmy szczególnie, aby religii nie wykorzystywano instrumentalnie i z jej powodu nie dochodziło do prześladowań, gwałtów i przemocy.

„Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń”. Dzisiejsza liturgia Słowa Bożego przypomina, że każdy chrześcijanin jest wezwany do nieustannego nawracania się, przemieniania swojego życia tak, by było ono bardziej przepełnione Ewangelią. Pomaga nam w tym ustanowiona przed pięciu laty, a przeżywana dziś Niedziela Słowa Bożego. Jest ona inspiracją do częstszego sięgania po słowo Boże zawarte na kartach Pisma Świętego, by wierniej podążać za Jezusem i w ten sposób odpowiadać na Jego powołanie: „Pójdź za Mną”.

Od czwartku, 18 stycznia, do czwartku, 25 stycznia, trwać będzie Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan. O jedność wśród swoich uczniów i wyznawców modlił się Jezus przed swoją męką i śmiercią. Niech ta modlitwa nieustannie trwa, bo podziały wśród chrześcijan to rana, która boli i osłabia świadectwo ich wiary. Zachęcamy do indywidualnej i wspólnotowej modlitwy razem z wszystkimi naszymi braćmi i siostrami wyznającymi wiarę w Chrystusa Pana w różnych miejscach naszej diecezji.

„Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego”. Powołanie zawsze jest tajemnicą i dotyczy rozpoznania Bożych zamiarów względem człowieka. Spośród wielu ludzi Pan wybiera konkretnych ludzi, którym powierza udział w swej zbawczej misji. Ich zadaniem jest na nowo rozkochać człowieka w Bogu, w Ewangelii i jej przesłaniu.

Niech słowo Boże wzmocni w nas pewność naszego powołania.

Wydarzenie chrztu Jezusa otwiera Jego publiczną działalność. Zamieszczony przez ewangelistów stosukowo krótki opis niesie przebogatą treść, brzemienną w skutki dla wszystkich. Oto Syn Boży, Bóg ustawia się nad Jordanem – po tej samej stronie razem z grzesznikami czekającymi na przyjęcie chrztu nawrócenia. To zapowiedź naszego chrztu, podczas którego każdy z nas stał się umiłowanym dzieckiem Boga. To, że zostaliśmy ochrzczeni stawia nas w uprzywilejowanym miejscu, ale jakże zobowiązującym do troski o to, by ciągle być Bożym dzieckiem.

Zapraszamy do udziału we Mszy Świętej, by dar Bożego dziecięctwa umacniać!

Ponad pięćset lat przed narodzinami Chrystusa prorok Izajasz zapowiada powrót Żydów z wygania w Babilonii. I wypowiada proroctwo: „I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu”. Ta zapowiedź wypełniła się w momencie, gdy mędrcy ze Wschodu skierowali się ku Jerozolimie, aby odszukać zapowiadanego Mesjasza. Ewangelie w szczególny sposób zwracają uwagę na ich gest – wspólnie oddają cześć Bogu, czego Herod nigdy nie uczyniłby. Mędrcy uczą nas, że jesteśmy wielcy wtedy, gdy potrafimy pokłonić się swemu Stwórcy. Zachęceni słowem Bożym niczym przybysze ze Wschodu, oddajmy cześć Panu.

W tym tygodniu przypadają czwartek przed pierwszym piątkiem, pierwszy piątek miesiąca i pierwsza sobota miesiąca. W czwartek wspólna modlitwa w intencji powołanych i o powołania kapłańskie i zakonne. W piątek adoracja Najświętszego Sakramentu zakończona nabożeństwem do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz okazja do skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania.

W tym tygodniu przypadają czwartek przed pierwszym piątkiem, pierwszy piątek miesiąca i pierwsza sobota miesiąca. W czwartek wspólna modlitwa w intencji powołanych i o powołania kapłańskie i zakonne. W piątek adoracja Najświętszego Sakramentu zakończona nabożeństwem do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz okazja do skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania.

Błogosławieństwo ma zawsze podwójny charakter. Gdy Pan Bóg błogosławi ludowi, okazuje mu swoją przychylność i łaskę; gdy człowiek błogosławi Boga, czyni to w dziękczynieniu jako wyraz swej zależności od Stwórcy. Jednak najpiękniejsze błogosławieństwo, jakie człowiek mógł otrzymać od Boga, przyszło dzięki Maryi, którą słusznie nazywamy Bożą Rodzicielką. Dar Jezusa jest dla świata ostatecznym wyrazem łaski udzielonej nam przez Boga Ojca. Niech słowo Boże wzbudzi w nas postawę wdzięczności Stwórcy za dar Jego łaski.