Bóg pragnie być bisko nas. Stąd wsłuchujemy się w tęsknotę proroka Jeremiasza. Ten starotestamentalny wysłannik Boga zapowiada narodziny potomka Dawida, który będzie wymierzał sprawiedliwość. On też ma przynieść długo oczekiwane wyzwolenie. Aby oczekiwać owocnie na Chrystusa, jesteśmy wezwani do stawania się coraz doskonalszymi, czyli do wzrastania w świętości. Ufna modlitwa i wytrwałe czuwanie mają nam pomóc także w dobrym przygotowaniu się do paruzji, która nastąpi przy końcu czasów. Wtedy dokona się ostateczne zwycięstwo nad śmiercią, a Chrystus zapanuje nad całym stworzeniem.

Słuchajmy z uwagą słowa, które ma moc przemieniać nasze serca i uczyć nas zaufania wobec Bożych planów dotyczących naszego życia.

Adwent rozpoczyna nowy rok liturgiczny i duszpasterski. Trwamy w realizacji programu duszpasterskiego poświęconego tajemnicy Eucharystii, zatytułowanego „Eucharystia daje życie” i rozpoczynamy przygotowanie na przeżycie tajemnicy Bożego Narodzenia. Zapraszamy na Msze Święte roratnie. Szczególne zaproszenie kierujemy do dzieci i młodzieży. Przynieśmy ze sobą lampiony, aby ze światłem w dłoniach oczekiwać przyjścia Pana.

Słowo Boże kreśli dziś przed nami obraz królestwa Bożego. Pan Jezus na końcu czasów będzie sprawować wieczną władzę i trwałe panowanie nad wszystkimi narodami, ludami i językami. Ta wizja prorocka koresponduje z opisem z Apokalipsy według Świętego Jana. Prawda, będąca kluczem w ewangelicznym dialogu między Panem Jezusem a Piłatem, jest obrazem wierności Pana Boga, który przyszedł na świat, aby dać świadectwo prawdzie i budować królestwo prawdy i pokoju.

Słuchając słowa Bożego, przylgnijmy mocno do Chrystusa Króla i uznajmy w Nim naszego Pana i Zbawiciela.

Słowo Boże kreśli dziś przed nami obraz królestwa Bożego. Pan Jezus na końcu czasów będzie sprawować wieczną władzę i trwałe panowanie nad wszystkimi narodami, ludami i językami. Ta wizja prorocka koresponduje z opisem z Apokalipsy według Świętego Jana. Prawda, będąca kluczem w ewangelicznym dialogu między Panem Jezusem a Piłatem, jest obrazem wierności Pana Boga, który przyszedł na świat, aby dać świadectwo prawdzie i budować królestwo prawdy i pokoju.

Słuchając słowa Bożego, przylgnijmy mocno do Chrystusa Króla i uznajmy w Nim naszego Pana i Zbawiciela.

Liturgia słowa przedostatniej niedzieli roku liturgicznego skupia naszą uwagę na czasach ostatecznych. Wizja zawarta w Księdze Proroka Daniela zapowiada wystąpienie Archanioła Michała w okresie największego ucisku, zbawienie zapisanych w Bożej księdze i zmartwychwstanie umarłych. O takim ucisku wspomina również Pan Jezus w Ewangelii, obrazując wydarzenia, które w człowieku budzą przerażenie i lęk. Ale jest to jednocześnie moment przyjścia Syna Człowieczego na końcu czasów i ostateczny triumf, kiedy zasiądzie po prawicy Boga.

Posłuchajmy słowa Bożego, chwytając się mocno Chrystusa, abyśmy pozostali Mu wierni, a zwłaszcza w chwili próby, bo w Bożych rękach będziemy zawsze bezpieczni.

Obchodzimy dziś Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. W tym roku obejmujemy szczególną modlitwą prześladowanych chrześcijan w Libanie, którzy znajdują się w szczególnie trudnym położeniu. Tych chrześcijan możemy wesprzeć ofiarą złożoną do puszki przed Kościołem.

W czwartek 11 listopada będziemy świętowali Narodowe Święto Niepodległości – 103. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Aby podziękować Bogu za odzyskaną wolność i niepodległość i prosić o dobre jej wykorzystanie, zapraszamy na Msze Świętą w intencji naszej Ojczyzny do kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Po Mszy Świętej przemarsz w asyście orkiestry dętej OSP pod klasztor ojców Kapucynów oraz złożenie wieńców pod płytą Marszałka Józefa Piłsudzkiego.

Ludzie ubodzy nierzadko wykazują się ogromną hojnością i pragnieniem dzielenia się z innymi. Słowo Boże ukazuje nam to dziś, wspominając postawę wdowy, której sytuacja szczególnie w ówczesnych czasach była trudna. Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej opisuje współpracę proroka Eliasza z wdową z Sarepty. Ewangeliczny opis hojności wdowy wrzucającej do skarbony całe swe utrzymanie poruszył Serce Pana Jezusa, który pochwalił nie tylko jej gest, ale gorliwość kobiety. Być ofiarnym w pełni i bez ograniczeń to cecha Mesjasza, który składa ofiarę z samego siebie Ojcu.

Posłuchajmy słowa Bożego, niech ono nas uczy bycia hojnymi wobec Pana Boga i ludzi.

W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek, pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. W naszych modlitwach w czwartek dziękujemy za dar Eucharystii oraz prosimy o liczne i święte powołania kapłańskie, czynimy to zwłaszcza podczas Mszy Świętej. W piątek przepraszamy Boże Serce za brak miłości, za lekceważenie daru Bożego miłosierdzia podczas adoracji Najświętszego Sakramentu i Mszy Świętej. To także okazja do pierwszopiątkowej spowiedzi w naszych kościołach. W sobotę powierzamy nasze wspólnoty parafian, tych żyjących, ale i tych, którzy odeszli już do domu Pana, Tej, która jest naszą Królową. Uczynimy to zwłaszcza podczas pierwszosobotniego nabożeństwa.

Ze względu na pandemię Covid-19, decyzją Penitencjarii Apostolskiej odpust zupełny za wiernych zmarłych będzie można uzyskać przez cały listopad. Należy nawiedzić cmentarz i odmówić modlitwę za zmarłych, być w stanie łaski uświęcającej, przyjąć Komunię Świętą, pomodlić się w intencjach wyznaczonych przez papieża, wykluczyć przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu. Odpust można ofiarować wyłącznie za zmarłych.

Święci to domownicy Pana Boga. Księga Apokalipsy wspomina, że święty to  uczestnik zgromadzenia przed Panem Bogiem, ubrany w białą, czystą szatę, trzymający  palmę zwycięstwa w dłoni, oddający Bogu cześć wraz z wszystkimi mieszkańcami nieba. Tę charakterystykę uszczegóławia Święty Jan w drugim czytaniu, opisując świętego jako dziecko Boże, niezwykle podobne do Pana Boga, którego ogląda. Święci są szczęśliwi, o czym wspomina dzisiejsza Ewangelia. Szczęściem jest przebywać z Bogiem, współczuć i współdziałać z Nim, nawet cierpieć w Jego imię, choć z pełną nadzieją wynagrodzenia wierności w trudach. Świętości uczymy się od samego Boga i świętych, tych wyniesionych na ołtarze i tych bezimiennych.

Wsłuchujmy się w słowo Boże. Niech Pan Bóg nas prowadzi do świętości.

Święci to domownicy Pana Boga. Księga Apokalipsy wspomina, że święty to  uczestnik zgromadzenia przed Panem Bogiem, ubrany w białą, czystą szatę, trzymający  palmę zwycięstwa w dłoni, oddający Bogu cześć wraz z wszystkimi mieszkańcami nieba. Tę charakterystykę uszczegóławia Święty Jan w drugim czytaniu, opisując świętego jako dziecko Boże, niezwykle podobne do Pana Boga, którego ogląda. Święci są szczęśliwi, o czym wspomina dzisiejsza Ewangelia. Szczęściem jest przebywać z Bogiem, współczuć i współdziałać z Nim, nawet cierpieć w Jego imię, choć z pełną nadzieją wynagrodzenia wierności w trudach. Świętości uczymy się od samego Boga i świętych, tych wyniesionych na ołtarze i tych bezimiennych.

Wsłuchujmy się w słowo Boże. Niech Pan Bóg nas prowadzi do świętości.

Tradycyjnie już w Uroczystość Wszystkich Świętych i w Dzień Zaduszny gromadzimy się na modlitwie za zmarłych na naszych cmentarzach. 1 i 2 listopada o godz. 9.30 zgromadzimy się na cmentarzu komunalnym, a o godz. 12.00 na cmentarzu parafialnym, aby podczas Mszy Świętej i procesji polecać miłosierdziu Bożemu tych, którzy przekroczyli już bramę śmierci.

Zapraszamy do wspólnej modlitwy!