Wyjątkowo i profetycznie – w kontekście bieżących wydarzeń – brzmią słowa z Pierwszej Księgi Królewskiej, wyjęte z pierwszego czytania niedzielnej liturgii słowa. Młody król Salomon z pokorą prosi Boga o mądrość, która pozwoli mu być sprawiedliwym władcą. Nie pragnie bogactwa, długiego życia, zguby dla swoich nieprzyjaciół. Modlitwa króla Salomona została wysłuchana i do końca życia towarzyszyło mu Boże błogosławieństwo. Prostym testem na wydobycie prawdy o nas samych jest sprawdzenie, o czym marzymy i co jest sensem naszego życia. Dziś w zagmatwanej, zafałszowanej i sprowadzonej jedynie do materialnego wymiaru egzystencji Bóg pełni często rolę marginalną, takiego zabezpieczenia na wszelki wypadek. Dlatego Ewangelia o skarbie przywraca nam właściwy porządek rzeczy. Przywołujemy słowa Tomasza à Kempis: „Oto Bóg mój: moje Wszystko. Czy mógłbym chcieć czegoś więcej? Czy mógłbym pragnąć większego szczęścia? Słowo jest słodkie i pyszne. Ale tylko dla tego, kto je pokochał ponad wszystko, cokolwiek mógłby znaleźć na świecie. Bóg mój – wszystko moje”.

Gdy Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko inne będzie na swoim miejscu.

Wyjątkowo i profetycznie – w kontekście bieżących wydarzeń – brzmią słowa z Pierwszej Księgi Królewskiej, wyjęte z pierwszego czytania niedzielnej liturgii słowa. Młody król Salomon z pokorą prosi Boga o mądrość, która pozwoli mu być sprawiedliwym władcą. Nie pragnie bogactwa, długiego życia, zguby dla swoich nieprzyjaciół. Modlitwa króla Salomona została wysłuchana i do końca życia towarzyszyło mu Boże błogosławieństwo. Prostym testem na wydobycie prawdy o nas samych jest sprawdzenie, o czym marzymy i co jest sensem naszego życia. Dziś w zagmatwanej, zafałszowanej i sprowadzonej jedynie do materialnego wymiaru egzystencji Bóg pełni często rolę marginalną, takiego zabezpieczenia na wszelki wypadek. Dlatego Ewangelia o skarbie przywraca nam właściwy porządek rzeczy. Przywołujemy słowa Tomasza à Kempis: „Oto Bóg mój: moje Wszystko. Czy mógłbym chcieć czegoś więcej? Czy mógłbym pragnąć większego szczęścia? Słowo jest słodkie i pyszne. Ale tylko dla tego, kto je pokochał ponad wszystko, cokolwiek mógłby znaleźć na świecie. Bóg mój – wszystko moje”.

Gdy Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko inne będzie na swoim miejscu.

W sobotę, 29 lipca, przypada liturgiczne – na mocy decyzji papieża Franciszka – wspólne wspomnienie Świętych Marty, Marii i Łazarza. Uzasadniając papieską decyzję o wpisaniu wspomnienia trojga rodzeństwa z Betanii do Ogólnego Kalendarza Rzymskiego, Kongregacja ds. Kultu Bożego przypomniała, że w ich domu w Betanii Pan Jezus doświadczył rodzinnej atmosfery i przyjaźni. Marta udzieliła Mu gościny, Maria wsłuchiwała się pilnie w Jego słowa, a Łazarz wyszedł z grobu na polecenie Tego, który upokorzył śmierć. Wpatrujmy się w ich przykład, abyśmy tak samo jak oni otwartym sercem przyjmowali Pana Jezusa, jednocześnie pilnie słuchali Jego nauki i z wdzięcznością przyjmowali łaski, którymi nas obdarza.

We wtorek, 25 lipca, obchodzimy święto Świętego Jakuba Apostoła. Został powołany jako jeden z pierwszych uczniów Pana Jezusa wraz ze swoim bratem Janem, stąd Jakub Starszy albo Większy. Spośród Apostołów jest pierwszym, a po Szczepanie drugim męczennikiem Kościoła. Już w 44 roku na rozkaz Heroda został ścięty mieczem (Dz 12,1-2). Jego krótkie życie nie jest porażką, a raczej świadczy o tym, że tylko miłość i pokorna służba są drogą do prawdziwej wielkości.

Uroczystości odpustowe ku czci św. Anny:

Niedziela 23 lipca godz. 18.00 Msza Święta na cmentarzu komunalnym;

Poniedziałek  24 lipca godz. 18.00 Msza Święta na cmentarzu parafialnym;

Wtorek 25 lipca godz. 18.00 Msza Święta w Bazylice z procesją różańcową ulicami miasta z kopią obrazu św. Anny. Przewodniczy Ks. Biskup Józef Wróbel.

Środa 26 lipca – główne uroczystości odpustowe ku czci św. Anny Patronki Rodzin. Homilie wygłosi ks. Bp. Jan Sobiło pracujący w Ukrainie, w diecezji Charkowsko Zaporowskiej. Msze Święte o godz. 7.30 dla wszystkich; o godz. 9.00 dla dzieci; o godz. 11.00 Suma Odpustowa; o godz. 18.00 dla wszystkich. Do udziału w uroczystościach serdecznie zapraszają duszpasterze.

Cierpliwość Boga to cecha, która lokuje się blisko innego Jego przymiotu: miłosierdzia. Bóg czeka, jest dobry, cierpliwy i miłosierny – w stopniu niewyobrażalnym, nieporównywalnym z czymkolwiek, co znamy. Ale nie jest naiwny. Czasem te dwie sprawy nam się mylą. Tak łatwo zapominamy, że nasze życie ma swój kres. Zatem, doczesność to czas na zasiew, owocowanie dobra i miłość. Nie będzie drugiej szansy. Pokusa diabelska, której działanie dziś skutkuje szczególną destrukcją, to wmówienie ludziom, że mają dużo czasu. Wielu powtarzało te słowa i srogo się zawiodło. Bo czas nagle się skończył.

Oby ziarno Słowa Bożego zasiewane w naszych sercach przez Bożego siewcę Jezusa, wydawało obfite plony, które kiedyś staną się biletem wstępu do Królestwa Niebieskiego.

W sobotę,  22 lipca, w kalendarzu liturgicznym przypada święto Świętej Marii Magdaleny, patronki dobrej przemiany. Magdalena, wierna uczennica Chrystusa, była przy Jego śmierci i pierwsza ujrzała Go po zmartwychwstaniu wczesnym rankiem dnia paschalnego (Mk 16,9). Zyskała tytuł apostołki Apostołów, ponieważ to ona pierwsza zaniosła im radosną wieść o zmartwychwstaniu Pana. Jej kult w Kościele zachodnim rozpowszechnił się w XII wieku. Od początku Święta Maria Magdalena patronuje też Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, do którego należała Święta Siostra Faustyna, a szczególnie dziewczętom i kobietom potrzebującym moralnego odrodzenia, wychowaniem których zajmują się właśnie siostry Matki Bożej Miłosierdzia. Dotychczasowe liturgiczne wspomnienie Świętej Marii Magdaleny papież Franciszek podniósł do rangi święta w 2016 roku. W tym dniu wspólnota parafii w Sernikach przeżywa odpust parafialny.

W przypowieści o siewcy, którą usłyszymy w świątyni na Mszy Świętej, Jezus zwraca nam uwagę, że przedstawiony w niej obraz ziaren padających na różne rodzaje gruntu jest "zachętą, by nie ustawać w chrześcijańskim, ewangelicznym trudzie głoszenia Dobrej Nowiny". Podkreśla, że sami z siebie nic nie znaczymy, nie pomoże "sztuczna inteligencja ani wymyślanie kolejnych wersji Kościoła", jedynie otwarcie na Bożą łaskę sprawia, że "zaczyna w nas kiełkować Boży zasiew". Zatem otwórzmy nasze serca dla przychodzącego do na Jezusa.

"Bóg i pokora. Te dwa słowa niejako dopełniają się, uzupełniają – stanowią prosty opis tego, kim jest Bóg i kim my być powinniśmy dla siebie i dla świata. Bez pokory człowiek nie jest w stanie w pełni otworzyć się w pełni na dary przychodzące od Boga. Pycha zamyka nas na łaskę, na Boże miłosierdzie, zamazuje obraz Syna Bożego i Jego posłannictwa. Jezus zaprasza: „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych”. To inna szkoła niż te, które proponuje nam współczesny świat. Nie chodzi o rezygnację, filozoficzny stoicyzm, czy wycofanie. Raczej o rezygnację z morderczego biegu donikąd, bez kierunku i sensu, legalizmu zabijającego ducha, pustki i blichtru. Otwórzmy się na dary Boże, którymi Bóg każdej niedzieli pragnie nas obdarować.

Pamiętajmy o właściwym wykorzystaniu podarowanego nam czasu wakacji. To nie jest czas wolny od przykazań Bożych i kościelnych! Niech sprzyja pogłębieniu naszych relacji z Bogiem, umocnieniu wiary, nawróceniu. Temu właśnie służy każda niedzielna Eucharystia. Nie rezygnujmy z tego najcenniejszego realnego spotkania z Panem Jezusem, tak łatwo zastawiając się wakacjami, oddaleniem świątyni. Wierzyć w Chrystusa – to znaczy być Jego świadkiem wobec bliźnich i świata; to znaczy być światłem dla współczesnego świata!

W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek i pierwszy piątek miesiąca. W czwartek dziękujemy za dar Eucharystii i kapłaństwa, prosimy o nowe i święte powołania do pracy w Pańskiej Winnicy, także z naszych wspólnot parafialnych. W piątek pragniemy wypełnić prośbę Pana Jezusa o modlitwę wynagradzającą za grzechy nasze i całego świata, co uczynimy podczas adoracji Najświętszego Sakramentu oraz podczas pierwszopiątkowego nabożeństwa. Mamy też okazję do spowiedzi Świętej.

Umiłowani w Chrystusie Panu! Zapraszam Was na doroczny odpust Matki Bożej Katedralnej w dniu 3 lipca br. Głównym punktem spotkania będzie Eucharystia na Placu Katedralnym o godz. 19.00 i procesja różańcowa, która przejdzie z Obrazem Matki Bożej ulicami Lublina. Uroczystości te wpisały się na stałe w kalendarz ważnych dla archidiecezji i naszego miasta wydarzeń. Przygotowaniem do odpustu będą Dni Maryjne, które rozpoczną się 29 czerwca. Tegorocznym uroczystościom będzie przewodniczył i homilię wygłosi Biskup Radomski Marek Solarczyk. Na zakończenie odnowimy akt zawierzenia Matce Bożej. Niech przykład Jej wiary pomaga nam podejmować wyzwania, jakie Opatrzność stawia przed nami. Niech Kościół Chrystusowy na ziemi lubelskiej staje się domem i szkołą komunii, ewangelizacji i świadectwa miłosierdzia. Miesiąc później, 3 sierpnia, wyruszy spod Archikatedry 45. Lubelska Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę pod hasłem „Drogowskazy Nowego Człowieka”. Partnerem pielgrzymki będzie Ruch Światło-Życie, który przeżywa złoty jubileusz działalności w Lublinie. O godzinie 8.30 rozpocznie się Eucharystia. Pielgrzymi zapisują się w parafiach do 26 lipca. Od 27 lipca zapisy będą prowadzone w sekretariacie przed lubelską Archikatedrą. Wprowadzamy wariant pielgrzymowania pod hasłem „Ile możesz”. Codziennie z Lublina autokar będzie dowoził pielgrzymów, którzy zechcą przejść fragment pielgrzymiej drogi. Zapisy na ten wariant pielgrzymowania tylko drogą elektroniczną. Wszystkie szczegóły można znaleźć na stronie www.pielgrzymka.lublin.pl. Także w tym roku będzie można wesprzeć fundusz Idę z Tobą. Zapraszając do Archikatedry na Święto Maryjne oraz na pielgrzymi szlak, z serca wszystkim błogosławię. Wasz biskup Stanisław

Dziś pierwsza lipcowa niedziela. Niech trwające wakacje, zwłaszcza naszych dzieci i młodzieży, staną się okazją do pogłębienia wiary przeżywanej w bezpośrednim kontakcie z przyrodą. Przez piękno ziemi przemawia do nas sam Stwórca. Zechciejmy dla Niego otworzyć nasze serca i umysły. Jednocześnie nie zapominajmy, że każdy z nas, jako katolik, ma obowiązek uczestniczenia w niedzielnej Mszy Świętej, która jest źródłem ożywczej łaski, przynosi pokój i zbawienie. Zaproszeni są wszyscy, a najbardziej ci, którym się wydaje, że są niegodni. Bóg w każdym może dokonać nowego stworzenia. Zatem dbając o ciało, zadbajmy także o naszego ducha. Zadbajmy, aby nasza wiara, nadzieja i miłość ciągle się pogłębiała i umacniała!

W tym tygodniu przypada pierwsza sobota miesiąca, kiedy szczególnie czcimy Niepokalane Serce Matki Najświętszej i powierzamy Jej matczynej opiece całą naszą codzienność. Serdecznie zapraszamy na Eucharystię i pierwszosobotnie nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Matki Bożej.