Niezwykle podnoszące na duchu są dzisiejsze czytania. Mówią one o Panu Bogu, który schodzi na samo dno przepaści, jaką jest nasza śmierć. Wspomina o tym prorok  Ezechiel. Stanie się to, jak mówi Święty Paweł, dzięki Duchowi Bożemu, który w nas zamieszkuje. Niejako ilustracją tych słów jest opowieść o wskrzeszeniu Łazarza, którego dokonuje Pan Jezus. On przyszedł do grobu Łazarza i pojawi się wzruszony przy naszym grobie, aby nas przywrócić do życia.

Słuchajmy słowa Bożego, abyśmy stali się gotowi na spotkanie z Panem Jezusem teraz i w wieczności.

Różaniec jako egzorcyzm

Około 1981 roku ks. bp Zbigniew Kraszewski po powrocie z Rzymu opowiedział na Jasnej Górze członkom Kapłańskiego Ruchu Maryjnego, co następuje:

Na prywatnej audiencji dla Polaków Jan Paweł II pochwalił Ruch za to, że wszyscy (także świeccy, na wieczernikach – chórem) mówią egzorcyzm Leona XIII, zaczynający się od modlitwy do św. Michała Archanioła. Po chwili jednak wyjął z kieszeni swój różaniec i pokazując obecnym powiedział: „Ale przecież to jest egzorcyzm przeciwko wszystkim złym duchom, dostępny także dla świeckich!” Widząc zaskoczenie na twarzach, dodał: „Żebyście nie mieli wątpliwości, to ja w tej chwili nadaję Różańcowi moc egzorcyzmu”. Usłyszawszy to stwierdziliśmy my, zebrani na Jasnej Górze w Sali Różańcowej: „Przecież właśnie od dnia wypowiedzenia przez Papieża tych słów – od kilku miesięcy – Różaniec stał się strasznie męczącą modlitwą! Musieliśmy toczyć walkę z rozproszeniami, z sennością oraz z innymi przeszkodami, jak nigdy dotąd!”

Jak się wydaje, aby Różaniec w pełni był egzorcyzmem, powinniśmy wypełnić przynajmniej trzy warunki: zaangażować w tę walkę swój rozum, swoją wolę, jak też mieć mocne przekonanie, że ta broń jest zawsze skuteczna. Inaczej mówiąc: mamy mieć świadomość walki oraz mocną wolę pokonania Przeciwnika (szatan znaczy właśnie przeciwnik), jak też wielką ufność w moc Boga i w Jego zwycięstwo, choćby owoce tego zwycięstwa miały pozostać dla nas na razie tajemnicą.

W związku z trwającym stanem epidemii i najnowszymi zarządzeniami organów państwowych oraz w nawiązaniu do Dekretu Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 19 i 25 marca br., Wskazań Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z dnia 21 marca br. oraz Komunikatu przewodniczącego KEP z dnia 24 marca br.,polecam co następuje:

W Wielkim Poście 25 marca w liturgii obchodzimy uroczystości Zwiastowania Pańskiego. W tę uroczystość celebrujemy początek naszego odkupienia. Syn Boży wcielił się w łono Najświętszej Maryi Panny, aby wyzwolić nas spod panowania grzechu i zła. Dlatego Uroczystość Zwiastowania Pańskiego jest Dniem Świętości Życia i Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Pamiętajmy tego dnia o modlitwie nie tylko za poczęte dzieci, ale również za ich matki i ojców. Prośmy, aby życie było szanowane od poczęcia aż do naturalnej śmierci, by osoby starsze czy nieuleczalnie chore mogły godnie przeżywać swoje ostatnie dni na tej ziemi, nie lękając się o to, że zostaną nagle tego życia pozbawione. Prośmy, abyśmy sami potrafili docenić dar życia, jaki otrzymaliśmy i głosili, że życie jest najwyższą wartością od poczęcia aż do naturalnej śmierci.

Nawiązując do prośby Ojca Świętego Franciszka serdecznie prosimy, aby w środę 25 marca tj. środa, w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego o godzinie 12.00, wszyscy wraz z kapłanami odmówili Anioł Pański, modlitwę Ojcze nasz i 3 razy Zdrowaś Maryjo w intencji ustania epidemii, za chorych, za służby medyczne oraz za zmarłych. Zachęcamy do łączności online.

Człowiek potrzebuje światła. Potrzebują światła oczy naszego ciała i oczy naszej duszy. Ewangelia mówi dziś o uzdrowieniu niewidomego od urodzenia przez Pana Jezusa. Chory zdaje się widzieć Jezusa sercem, ale faryzeusze, przed którymi staje, choć widzą oczami ciała, nie chcą dostrzec prawdy oczami serca. W pierwszym czytaniu słyszymy o Samuelu, zmartwionym postawą króla Saula, a który jest wezwany do namaszczenia nowego króla. Bardzo różnią się jego ludzkie wyobrażenia od tego, co Pan Bóg przygotował. Święty Paweł zachęca do porzucenia grzechu i życia światłem, które daje nam Chrystus.

Pozwólmy teraz słowu Bożemu rozświetlać wszelkie mroki naszego życia i uzdrawiać nasze spojrzenie.

W czwartek, 19 marca, przypada uroczystość Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i opiekuna Pana Jezusa. Papież Pius IX w 1870 roku ogłosił go patronem Kościoła powszechnego i rodzin chrześcijańskich. Tego dnia przez wstawiennictwo Opiekuna Najświętszej Rodziny modlimy się za mężów i ojców z naszych wspólnot parafialnych o godne wypełnianie przez nich swojego powołania. Kiedy wokół tyle trudności, codziennych kłopotów, warto zwracać się o pomoc do Świętego Józefa. Święty Józef jest też patronem dobrej śmierci. Według tradycji odszedł z tego świata w ramionach samego Pana Jezusa.

W obliczu zagrożenia koronawirusem zachęcamy wszystkich do modlitwy w naszych rodzinach, by przepraszać Boga za grzechy i za odrzucanie Go jako naszego Boga. Pragniemy przez modlitwę wypraszać Boże zmiłowanie i jak najszybsze opanowanie tego groźnego wirusa. W modlitwie pragniemy polecać zarażonych, służby medyczne i sanitarne, służby mundurowe, rządzących i wykonujących w tych trudnych dniach pracę na rzecz społeczeństwa. My kapłani zgodnie z zaleceniem Przewodniczącego Episkopatu codziennie o godz. 20.30 odmawiamy modlitwę różańcową, a Was wszystkich prosimy o taką modlitwę w Waszych rodzinach. Niech ufność w Boże Miłosierdzie rodzi w naszych sercach pokój.

Czytany dziś fragment z Księgi Wyjścia przedstawia lud Izraela idący przez pustynię. Jeszcze niedawno śpiewał na chwałę Bożą, a teraz domaga się od Mojżesza wody, mimo cudów, których doświadczył. Fragment z Ewangelii Świętego Jana mówi o spotkaniu przy studni w samo południe. Utrudzony Jezus i Samarytanka o nieciekawej reputacji, która o tak dziwnej porze przychodzi po wodę, chcąc uniknąć trudnych spotkań z ludźmi. Spotkanie z Panem Jezusem zmienia jej życie.

Wsłuchajmy się w słowo Boże, abyśmy potrafili je przyjąć, zwłaszcza na pustyniach naszego życia i w „najgorętszych porach” dnia.

Informujemy naszych parafian, że Ksiądz Arcybiskup Stanisław Budzik udzielił dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy św. do 29 marca br. następującym wiernym:

• osobom w podeszłym wieku,
• osobom z objawami infekcji (np. kaszel, katar, podwyższona temperatura, itp.),
• dzieciom i młodzieży szkolnej oraz dorosłym, którzy sprawują nad nimi bezpośrednią opiekę,
• osobom, które czują obawę przed zarażeniem

Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy św. niedzielnej we wskazanym czasie nie jest grzechem.

W związku z wprowadzeniem stanu zagrożenia epidemicznego w Polsce oraz stosując się do rozporządzeń organów państwowych z 13 marca br., które ograniczyły liczbę uczestników zgromadzeń do 50 osób, w tej wyjątkowej sytuacji, zachęcamy naszych parafian do modlitwy przy odbiornikach telewizyjnych i radiowych. Niech ta trudna sytuacja gromadzi nas na modlitwie w naszych wspólnotach rodzinnych.

Dziś w liturgii Słowa Pan Bóg zaprasza nas do podjęcia wysiłku wyruszenia z Nim w drogę życia, tak jak Abraham, który został wezwany z ziemi rodzinnej, bo Pan Bóg miał wspaniały plan na jego życie. Tak jak Apostołowie: Piotr, Jakub, Jan – każdy z nich poszedł na Jezusowe wezwanie na Górę Przemienienia. Podobnie Apostoł Paweł zachęca Tymoteusza do „udziału w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą”. Pójście za Bożym wezwaniem zawsze przemienia życie człowieka, czyni je po ludzku niewyobrażalnie owocnym i szczęśliwym.

Pozwólmy Panu Bogu działać w naszych sercach, słuchając i przyjmując Jego słowo.

W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek, pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. W czwartek dziękujemy za dar Eucharystii i kapłaństwa, prosimy o nowe i święte powołania do pracy w Kościele, także z naszych wspólnot parafialnych. W piątek będziemy przepraszać Boże Serce za wszelki brak miłości, za lekceważenie daru Bożego miłosierdzia. Będziemy prosić o łaskę nawrócenia dla siebie i dla tych, którzy Pana Boga przepraszać nie chcą. W sobotę powierzymy nasze wspólnoty, każde rodzące się w niej i godnie kończące się życie, Niepokalanemu Sercu Maryi – najlepszej z Matek. Zapraszamy do udziału!

W środę, 4 marca, w liturgii czcimy Świętego Kazimierza (1458-1484), polskiego królewicza, który swym bogobojnym życiem udowodnił, że władza wcale nie musi być okazją do nadużyć, korupcji ani gromadzenia doczesnego bogactwa. Władza i polityka są dziełem Boga, a traktowane jako powołanie mogą stać się też drogą do świętości. Ponieważ Święty Kazimierz jest patronem naszych braci Litwinów, przez jego wstawiennictwo polecajmy Bożej Opatrzności Kościół i naród litewski.

Nasze duchowe wielkopostne ćwiczenia wzmocni udział w nabożeństwach Drogi krzyżowej, które w naszych kościołach będziemy odprawiali w piątki, oraz w Gorzkich żalach z kazaniem pasyjnym, odprawianych w każdą niedzielę Wielkiego Postu. Zapraszamy!

Słowo Boże mówi nam dzisiaj o kuszeniu. Gdy człowiek, jak pierwsi rodzice z Księgi Rodzaju, idzie za podstępnym głosem kusiciela, zdradza Pana Boga i zaraz odkrywa, że jest „nagi”: nie ma niczego, i doświadcza ogromnej pustki. Szatan wie, jak zwodzić, jak przekonać do nieposłuszeństwa i porzucenia woli Bożej. Nie wahał się kusić nawet Syna Bożego. Wybrał, jak zawsze, chwilę słabości, żeby podstępnie nakłaniać do wykorzystania mocy Bożej dla samego siebie; żeby łatwiej się Panu Jezusowi żyło; w sposób pozornie najtańszy, uzyskując władzę i rozgłos, ale będąc okradzionym z wolności. Tylko wytrwałe trzymanie się słowa i woli Pana Boga pozwala przezwyciężyć wyrafinowane pokusy złego.

Wsłuchajmy się w słowo Boże, wzbudzając w sercu pragnienie wierności Panu Bogu.