Mojżesz zapowiada przyjście wyjątkowego proroka. Ta przepowiednia wypełnia się w Jezusie Chrystusie, który naucza w synagogach z wielką mocą i władzą oraz dokonuje wielkich znaków tak, że słuchacze są zdumieni. Nauczający Jezus jawi się jako nowy Mojżesz, a opis wyrzucenia złego ducha w synagodze w Kafarnaum wskazuje na główny cel Jego misji – wyzwolenie z niewoli zła i grzechu. Pouczenia św. Pawła mają nas uwrażliwić, byśmy na nowo nie popadli w tę niewolę.
Z wiarą i uwagą słuchajmy słowa, które daje wskazówki, jak jeszcze ściślej zjednoczyć się z Bogiem, który jest naszym Panem, Mistrzem i Prawodawcą.
Wezwanie do nawrócenia, przemiany życia wybrzmiewa z dzisiejszych czytań: oto prorok Jonasz, przełamawszy swe opory, idzie do Niniwy, by upomnieć jej mieszkańców. Znamienne, że Pan Jezus swoje nauczanie rozpoczyna właśnie od tego wezwania. Święty Paweł wyjaśnia natomiast, jak ważne jest pójście za tym głosem, albowiem ulotne i nietrwałe jest to, co proponuje ten świat.
My także chcemy podjąć ów trud przemiany i nawrócenia, więc z uwagą słuchamy słowa Bożego, aby poznać drogi Pana i nimi kroczyć.
Zachęcamy wszystkich do odpisu 1% naszych podatków na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego, które działają przy naszych parafiach.
Biblijne karty ukazują wiele opisów powołania. Powołanie Samuela i pierwszych uczniów, o których usłyszymy w pierwszym czytaniu i Ewangelii, wskazują na fakt, że Pan Bóg w każdym czasie wybiera ludzi do wyłącznej służby dla siebie. Święty Paweł natomiast przypomina o szczególnym powołaniu, które dotyczy wszystkich wierzących: przypomina o powołaniu do świętości.
„Mów, Panie, bo sługa Twój słucha” – powtarzamy z młodym Samuelem, bo pragniemy żyć tym, co usłyszymy z ust Pana Boga i realizować wezwanie do bycia świętym.
Prorok Izajasz zapowiada nowe i wieczne przymierze między Bogiem i Jego ludem. Dokona się ono w znaku wody oraz przez nawrócenie i posłuszeństwo Bogu. Przymierze to wypełnia się w przyjściu na świat Jezusa Chrystusa i Jego objawieniu się nad Jordanem. Bóg „przedstawia” światu swojego Syna i wzywa, by świat w Niego uwierzył, gdyż wiara ta, jak pisze św. Jan, prowadzi do udziału w życiu samego Boga. Otrzymaliśmy je w sakramencie chrztu świętego, którego zapowiedzią jest wydarzenie wspominane dziś w liturgii Kościoła i opisywane przez św. Marka Ewangelistę.
Wspomnijmy zatem nasz chrzest i słuchając słowa, dziękujmy Panu Bogu, że dał wodzie tak wielką moc oraz że chciał zawrzeć z każdą i każdym z nas nowe i wieczne przymierze.
Niedzielą Chrztu Pańskiego kończy się liturgiczny obchód Bożego Narodzenia. Zgodnie z wielowiekową tradycją czas świątecznych dekoracji i śpiewania kolęd przedłużamy do święta Ofiarowania Pańskiego, do 2 lutego.
W pierwszy piątek miesiąca zachęcamy do przyjęcia Komunii św. wynagradzającej Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy całego świata, a w pierwszą sobotę miesiąca chcemy uczcić Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny.
Słowa modlitwy-błogosławieństwa z pierwszego czytania mogą stanowić piękne życzenia z okazji rozpoczynającego się dzisiaj nowego roku. To prośba, aby Pan Bóg błogosławił, obdarzał wieloma darami i łaskami, aby towarzyszył każdej chwili naszego życia. On nam towarzyszy, bo stał się człowiekiem, naszym bratem, byśmy stali się synami i dziedzicami z Jego woli.
Uwielbiajmy Boże miłosierdzie i łaskawość, a to, co za chwilę usłyszymy, weźmy głęboko do serca jak Maryja, i z Maryją rozważajmy te słowa.
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki maryi zobowiązuje nas do udziału we Mszy Świętej.