Święty Piotr daje dzisiaj w Dziejach Apostolskich teologiczną interpretację wydarzeń związanych z męką i śmiercią Chrystusa, wskazując na ich konsekwencje dla każdego człowieka. Grzech bowiem jest udziałem każdego z nas i każda jego forma jest odrzuceniem Pana Boga i przyczynia się do cierpienia Pana Jezusa. Syn Boży, jak powie Święty Piotr w drugim czytaniu, wykupił nas z niewoli grzechu nie za pieniądze, jak dawniej wykupywano niewolników, ale za cenę swojej Krwi i śmierci. Łamanie chleba, o którym mówi Ewangelista Łukasz, jest symbolem Eucharystii, wspólnoty, jedności z Panem Jezusem. W tym sakramencie chrześcijanin zawsze może doświadczyć obecności Pana i powierzyć Mu całe swoje biedne życie.

Jeśli wierzymy, że Chrystus jest żywy w swoim słowie, to przyjmijmy Go z miłością.

Na mocy decyzji Konferencji Episkopatu Polski w trzecią niedzielę Wielkanocy we wszystkich diecezjach w Polsce obchodzona jest Niedziela Biblijna, która rozpoczyna następujący po niej Tydzień Biblijny. W ciągu tego Tygodnia Biblijnego wczytujmy się z ochotą i rozważajmy słowo Boże, zwłaszcza zawarte na kartach Ewangelii.

Dziś obchodzimy przeniesioną z wczoraj (ze względu na niedzielę) uroczystość Świętego Wojciecha (ok. 956-997), biskupa i męczennika, którego Kościół w Polsce uznaje za jednego ze swoich głównych patronów. Pochodził z książęcego rodu czeskich Sławnikowiców, spokrewnionego przez Dąbrówkę z dynastią Piastów. Jego krew leży u fundamentów Kościoła i państwa na ziemiach piastowskich. Jako apostoł pogan w swej ostatniej misji dotarł do wybrzeży Bałtyku, gdzie 23 kwietnia 997 roku poniósł śmierć męczeńską. Przy jego grobie w 1000 roku spotkali się cesarz Otton III i książę Bolesław Chrobry, a wydarzenie to przeszło do historii jako Zjazd Gnieźnieński. Już wówczas Święty Wojciech, biskup praski, mnich rzymski, apostoł Węgier i Polski, wreszcie męczennik, którego ciało znalazło się w Gnieźnie, urastał do rangi symbolu duchowej jedności tworzącej się wówczas Europy. Niech dzisiejsza uroczystość będzie dla nas okazją do złożenia Bogu dziękczynienia za wspaniałego orędownika naszej Ojczyzny w niebie. Niech też Święty Wojciech przypomina nam, jak należy wiernie trwać przy Chrystusowym krzyżu i Ewangelii. 

Święto Bożego Miłosierdzia rozpoczyna Tydzień Miłosierdzia. Ojciec Święty Franciszek mówi wprost, że "imieniem Boga jest miłosierdzie". Jakże więc nie dziękować za wielki dar miłosierdzia, za łaskę sakramentu pokuty. Warto też podjąć refleksję nad miłosierdziem okazywanym innym ludziom. Św. Jan Pawł II nauczał: „Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To zadanie powierzam wam, drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia, którzy tutaj przybywać będą z Polski i z całego świata. Bądźcie świadkami miłosierdzia!” 

Przez śmierć i zmartwychwstanie misja Pana Jezusa na ziemi została zakończona. Teraz posyła swoich uczniów, tak jak wcześniej Ojciec posłał Jego. Choć Apostołowie doszli do pełni wiary w bóstwo Pana Jezusa przez bezpośrednie spotkania ze Zmartwychwstałym, to ideałem dla chrześcijan wszystkich czasów jest osiągnięcie dojrzałości w wierze bez pośrednictwa zmysłów. Święty Piotr powie w drugim czytaniu, że zbawienie, które jest celem chrześcijańskiego życia, osiąga się przez wiarę dojrzewającą w ogniu różnych doświadczeń i prześladowań, które są okazją do dawania świadectwa o Panu Jezusie. Dlatego wspólnota chrześcijańska zawsze ma powód do radości, ponieważ stale obecny jest w niej Duch Chrystusa.

 Otwórzmy nasze serca na dar Bożego miłosierdzia objawiającego się w Jego słowie.

W niedzielę Miłosierdzia Bożego przed kościołami są zbierane ofiary na dzieła miłosierdzia prowadzone przez Caritas. Zachęcamy do wsparcia.

 

Pamiętajmy, że nasza radość i cała przedświąteczna krzątanina miały swój cel przede wszystkim w wydarzeniach męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa. Zadbajmy o nasz udział w świątecznej Mszy Świętej. Będziemy je sprawować wg porządku niedzielnego. Zachęcamy także, o ile to możliwe, do uczestnictwa we Mszach Świętych przez całą oktawę Wielkanocy. W czasie wolnym warto zajrzeć też do innych kościołów i obejrzeć wystrój grobów Pańskich.

Taca przeznaczona na Katolicki Uniwersytet Lubelski.

Wiara w zmartwychwstanie Pana Jezusa i jej konsekwencje to temat łączący dzisiejsze czytania. Według Świętego Jana, aby uwierzyć w Pana Jezusa, nie wystarczy oprzeć się na świadectwie innych, konieczne jest zrozumienie i przyjęcie całego Pisma Świętego, w którym Pan Bóg objawił prawdę o swoim Synu. Dlatego dzisiejsza mowa Świętego Piotra z pierwszego czytania skierowana jest do pogan. Apostoł wyjaśnia im niektóre fakty, ponieważ w przeciwieństwie do Izraelitów nie znają Bożego planu zbawienia. Piotr nie podkreśla tutaj wybraństwa Izraela, jak podczas przemówień kierowanych do Żydów, ale wskazuje na fakt, że Jezus jest Panem wszystkich i że Jego zbawienie jest darem dla każdego człowieka.  Otwórzmy teraz nasze serca na przyjęcie daru słowa, abyśmy nie ustawali w dążeniu tam, gdzie przebywa zmartwychwstały Pan.

 

Niech Zmartwychwstały Chrystus napełni nas swoją mocą i pokojem, a radość płynąca z doświadczenia tego, że zostaliśmy odkupieni, niech towarzyszy wszystkim naszym działaniom. Niech nasze życie będzie nieustannym świadectwem dawanym Temu, który w nas pokonuje wszelkie zło i grzech i prowadzi nas do zwycięstwa. Wszystkim naszym parafianom i osobom przebywającym tu gościnnie życzymy pogodnego i pełnego Bożego błogosławieństwa przeżywania nie tylko tych świątecznych dni, lecz całego okresu paschalnego, który wielkanocną radość rozciąga na 50 dni – aż do uroczystości Zesłania Ducha Świętego.

W Wielką Sobotę, tradycyjnie w naszych kościołach, od wczesnych godzin porannych trwa święcenie pokarmów, czyli tradycyjnej „święconki” na wielkanocny stół. 

Wielka Sobota jest dniem adoracji Najświętszego Sakramentu w grobie Pańskim. Pamiętajmy o tym, uczestnicząc w obrzędzie błogosławienia potraw na stół wielkanocny. Jest to czas upamiętniający zstąpienie Chrystusa do otchłani, nadal obowiązuje cisza i zaduma nad śmiercią Chrystusa.

Wieczorem zapraszamy na liturgię Wigilii Paschalnej, która rozpoczyna świętowanie Zmartwychwstania Pana. Stanowi ona centralny moment Triduum Paschalnego, a tym samym szczyt całego roku liturgicznego. To właśnie w Wielką Sobotę, w czasie wieczornej Mszy świętej Kościół już celebruje zwycięstwo Chrystusa nad grzechem, szatanem i śmiercią.

 

Wielki Piątek to kolejny dzień Świętego Triduum Paschalnego. W tym dniu Kościół katolicki przypomina dzień zbawczej męki i śmierci Jezusa. W Wielki Piątek Kościół nie sprawuje ofiary eucharystycznej, sprawowana jest natomiast Liturgia ku czci Męki Pańskiej. Jej porządek, pochodzący z najstarszej tradycji Kościoła, obejmuje: liturgię Słowa Bożego, adorację Krzyża i Komunię świętą.

W Wielki Piątek zachowujemy post ścisły, czyli całkowite wstrzymanie się od potraw mięsnych i spożycie tylko trzech posiłków w ciągu całego dnia, w tym jeden do syta; od tego postu osoby od 14. do rozpoczęcia 60. roku życia nie mają dyspensy. Powstrzymanie się od spożywania potraw mięsnych Kościół zaleca przedłużyć też na Wielką Sobotę. Za uczestnictwo w adoracji krzyża można uzyskać odpust zupełny. Na zakończenie liturgii Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony do grobu Pańskiego. 

 

W Wielki Czwartek Kościół rozpoczyna Święte Triduum Paschalne – celebrację tajemnicy Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. To właśnie w Wielki Czwartek wspominamy pamiątkę ustanowienia Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. W tym dniu swoje szczególne święto przeżywają kapłani. 

W Wielki Czwartek we wszystkich parafiach celebrowana jest tylko jedna Msza Święta, zwana Mszą Wieczerzy Pańskiej, na pamiątką ustanowienia sakramentów Eucharystii i kapłaństwa. Rozpoczyna ona Triduum Paschalne. Po hymnie Chwała na wysokości Bogu milkną dzwony i organy, a po Komunii św. Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony do ołtarza adoracji, zwanego dawniej ciemnicą. Podczas procesji śpiewamy hymn Sław, języku, tajemnicę, za co w tym dniu można uzyskać odpust zupełny.

Przyszła niedziela, 9 kwietnia, będzie już Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej. Jej liturgia wprowadzi nas w ostatni etap czasu Wielkiego Postu, a następujące po niej dni Wielkiego Tygodnia umożliwiają nam głębokie przeżywanie tajemnicy męki i zmartwychwstania Chrystusa Pana. Podczas uroczystej liturgii pobłogosławimy palmy, które będą przypominały palmy jerozolimskie, słane pod stopy wjeżdżającego do Świętego Miasta Chrystusa – Mesjasza.

 

Sługa Jahwe otrzymuje misję, która wcześniej skierowana była do Izraela. Ten jednak zniechęcony nie dowierza Panu Bogu i odmawia jej przyjęcia. Sługa Pana jest zdolny do wypełnienia zadania umacniania strudzonych, ponieważ codziennie w postawie ucznia słucha słowa Bożego, znosi zadawane mu cierpienia, a wobec zła nie używa siły, gdyż wie, że Pan Bóg potwierdzi jego niewinność. Chrześcijanie w osobie sługi widzą zapowiedź misji Jezusa Chrystusa i Jego przykład wierności aż do śmierci. Ostateczne zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią potwierdza naukę proroka, że Pan Bóg wspiera swoje sługi, a ich cierpienie nie idzie w zapomnienie. Do proroctw starotestamentalnych nawiązuje również Święty Paweł mówiąc, że całkowite uniżenie Syna Bożego stało się przyczyną Jego wywyższenia w chwale Ojca.

 Skupmy nasze myśli, aby z uwagą wysłuchać słów Pana

Tradycyjnie dzisiejsza niedziela obchodzona jest jako Światowy Dzień Młodzieży. Wspominając ubiegłoroczne Światowe Dni Młodzieży w Krakowie, łączmy się modlitewnie z młodymi, którzy gromadzą się dziś w Rzymie i w poszczególnych stolicach diecezji, aby zawsze pragnęli być blisko Chrystusa i chętnie odnawiali swoją przyjaźń z Panem Bogiem.

Rekolekcje wielkopostne w parafii Wniebowstąpienia Pańskiego przeżywamy w piątek i sobotę, 7 i 8 kwietnia. Poprowadzi je Ks. Kanonik Waldemar Taracha, proboszcz parafii św. Wawrzyńca w Rogóźnie. Pamiętajmy, że obowiązkiem chrześcijanina jest udział w rekolekcjach i spowiedź wielkanocna. Dołóżmy starań by nie zaniedbać tego obowiązku. Spowiedź św. w piątek i sobotę.

W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek i pierwszy piątek miesiąca. W pierwszy czwartek, będziemy dziękowali za dar Eucharystii i kapłaństwa. Będziemy też prosili o liczne i święte powołania kapłańskie i zakonne. W pierwszy piątek będziemy przepraszać Boże Serce za brak miłości, za lekceważenie daru Bożego miłosierdzia. Będziemy prosić o łaskę nawrócenia dla siebie i dla tych, którzy Pana Boga przepraszać nie chcą

W pierwszym czytaniu prorok Ezechiel przedstawia sytuację Izraela na wygnaniu. Pokonany i rozproszony nie jest w stanie powstać o własnych siłach. Prorok przekonuje, że powrót do nowego życia jest możliwy, ale może tego dokonać tylko Pan Bóg. Podobnie w Nowym Testamencie Duch Boży uzdalnia wierzących do podjęcia nowego sposobu życia. Mocą tego Ducha dokona się również nasze zmartwychwstanie, czego zapowiedzią jest wskrzeszenie Łazarza. Święty Paweł powie, że skoro Pan Bóg udziela Ducha na podstawie wiary w Chrystusa, to Duch ten jest także Duchem Chrystusa. Dzięki temu Syn Boży mieszka w nas, a my w Nim teraz i w wieczności. Przyjmijmy teraz z uwagą słowo Boże do naszych serc.

Dzisiaj, 2 kwietnia, przypada 12. rocznica śmierci papieża Polaka – św. Jana Pawła II. Warto pamiętać, że przez jego wstawiennictwo możemy prosić Pana Boga o potrzebne dla nas łaski.