We wtorek, 28 października, w liturgii czcimy świętych Apostołów Szymona i Judę Tadeusza. Nie mamy o nich wielu wiadomości, prócz tego, że są wymieniani wśród dwunastu najbliższych uczniów Pana Jezusa. Obaj mogli być Jego krewnymi, aczkolwiek jeśli chodzi o Szymona, nie ma co do tego pewności. Od XVIII wieku w Polsce i w Austrii św. Juda Tadeusz jest wzywany jako patron spraw beznadziejnych.

Komentarzem do dzisiejszych czytań, może być zdanie wyjęte z innego miejsca Biblii, a konkretnie z pierwszego Listu św. Jana. Apostoł stwierdza: „Jeżeli nie miłujesz brata, którego widzisz, jakże możesz miłować Boga, którego nie widzisz?”. Księga Wyjścia, której fragment dziś usłyszymy, przedstawi pewną kategorię ludzi, która jest pod szczególną troską Boga. Są to tzw. anawim Jahwe – ubodzy Pana, czyli ci odrzuceni przez świat, ale pokładający ufność w Bogu. Stąd więc wobec nich w sposób szczególny należy wypełnić przykazanie miłości, które zostało dane przez samego Chrystusa. Bo jak doprecyzuje to św. Paweł, tam gdzie jest cierpienie, tam jest szczególna obecność Boga.

Przypadająca dziś 29. niedziela w ciągu roku jest zarazem Niedzielą Misyjną, rozpoczynającą Tydzień Misyjny. Przeżywamy go co roku, począwszy właśnie od trzeciej niedzieli miesiąca października. Zatem w naszych modlitwach w tym tygodniu w sposób szczególny pamiętajmy o misjonarzach duchownych i świeckich, którzy, zostawiwszy swoje domy i swoich bliskich, udali się do dalszych i bliższych krajów, by dawać świadectwo o miłości Chrystusa do każdego człowieka. 

Pogański król Cyrus, żyjący w VI wieku przed Chrystusem, został nazwany przez Boga pomazańcem. Tytuł „pomazaniec” odnosi się w Biblii do tych władców, którzy mieli do spełnienia specjalną misję. Cyrus zaś między innymi wydał dekret zezwalający Izraelitom powrócić do Jerozolimy i odbudować świątynię. Przykład pogańskiego króla opisany w Księdze proroka Izajasza, jak również słowa Chrystusa z dzisiejszej Ewangelii, pokazują, że każdy władca, nawet jeśli wydaje mu się, że może dowolnie dysponować życiem i dobytkiem poddanych, jest odpowiedzialny przed Bogiem. Jest tak dlatego, że to przecież Bóg jest Panem i Królem wszystkiego i to On rządzi światem w swojej opatrzności.

Niech zatem słowo Boże pomoże nam odczytywać naszą rzeczywistość w perspektywie wiary.

Październik, jak zapewne pamiętamy, jest miesiącem modlitwy różańcowej. Zachęcamy do wytrwałego odmawiania tej modlitwy, zwłaszcza w rodzinach. W tym miesiącu zapraszamy również na nabożeństwa październikowe, które są codziennie celebrowane w naszych kościołach. 

W sobotę, 18 października, w kalendarzu liturgicznym przypada święto świętego Łukasza Ewangelisty - Patrona pracowników Służby Zdrowia. Z tej okazji zapraszamy wszystkich Pracowników Służby Zdrowia na V Pielgrzymkę do Sanktuarium Św. Anny  w niedzielę 19 października o godz. 15.00. Gorącą modlitwą obejmiemy wszystkich, którzy troszczą się o nasze zdrowie i życie. 

W niedzielę 12 października będziemy przeżywali Dzień Papieski pod hasłem „JAN PAWEŁ II – ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE”. Na ulicach naszych miast i przed kościołami będą zbierane ofiary zasilające fundusz na stypendia dla uczniów z uboższych rodzin. W ten sposób budujemy żywy pomnik świętego Jana Pawła II. Zechciejmy włączyć się w to dzieło.

W niedzielę 12 października kolejna już V pielgrzymka nauczycieli i pracowników oświaty do Bazyliki św. Anny. Msza św. o godz. 15.00. Zapraszamy nauczycieli, pracowników oświaty i wszystkich zatroskanych o dobro szkoły do wspólnej modlitwy.

Temat przewijający się dziś w czytaniach to uczta przygotowana człowiekowi przez samego Boga. W Biblii symbolika uczty zawsze zawiera głębokie przesłanie. Mówi ona bowiem o całkowitym przyjęciu do wspólnoty rodzinnej, a w relacji względem Boga, o usynowieniu. Symbol uczty ukazuje też dobroć Boga i Jego wielkie zaufanie, że dopuszcza człowieka do wręcz intymnej relacji. Każda Eucharystia jest taką ucztą, na której sam Chrystus usługuje człowiekowi, zastawiając obficie dwa stoły – stół słowa Bożego i stół swojego Ciała. Czy umiem przyjąć zaproszenie na tę ucztę, zaproszenie, które Bóg nieustannie wystosowuje do każdego z nas?

Przywdziejmy szatę łaski uświęcającej, by skorzystać z tego daru.

We wtorek, 7 października, przypada wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej. Zostało ono ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) dokładnie 7 października 1571 roku. W roku 1883 papież Leon XIII wprowadził do Litanii loretańskiej wezwanie „Królowo Różańca świętego – módl się za nami”, a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik. 

Bardzo piękne w swym przesłaniu jest słowo Boże dane nam na dzień dzisiejszy. Zarówno Księga Izajasza, jak i Ewangelia według św. Mateusza podsuwają do rozważenia dwie przypowieści o winnicy. Z tej bardzo popularnej w Biblii formy przekazu wypływa fundamentalna i optymistyczna prawda – Bóg ukochał człowieka nade wszystko. Miłość Boga do człowieka jest tak wielka, że nie cofnął się przed ofiarowaniem swojego Syna, nawet wówczas, gdy Ten został odrzucony. Miłość Boga jest cierpliwa, troskliwa i pragnąca obdarowywać łaskami. Miłość jednak też zobowiązuje. Człowiek zawsze pozostanie dłużnikiem Boga.

Na ile jesteśmy w stanie, otwórzmy teraz nasze serca na miłość przychodzącą w słowie Bożym.

W pierwszą sobotę miesiąca, 4 października, wspominamy św. Franciszka z Asyżu, założyciela franciszkanów, który przez swoje życie zgodne z wymogami Ewangelii przyczynił się do odnowy całego ówczesnego Kościoła. Święty ten ma również wiele do powiedzenia dzisiaj, zwłaszcza jeśli chodzi o umiłowanie stworzenia, ale nie ze względu na nie samo, lecz ze względu na szacunek do Boga, który wszystko stworzył.

W pierwszy piątek miesiąca sprawujemy Mszę św. ku czci Najświętszego Serca Pana. Zapraszamy do uczenia Serca Jezusowego i korzystania  z sakramentu pojednania. 

W czwartek, 2 października, wspominamy świętych Aniołów Stróżów. Ma ono nam przypominać, że każdy z nas ma swojego anioła stróża, którego zadaniem jest strzeżenie nas przed niebezpieczeństwami duszy i ciała. Ale aby było to możliwe, my musimy być uważni na jego natchnienia. Nie zapominajmy również każdego dnia polecać się opiece tego Bożego wysłannika.

Jest to zarazem pierwszy czwartek miesiąca, czyli dzień szczególnie poświęcony dziękczynieniu za dar Eucharystii i kapłaństwa oraz modlitwie o nowe powołanie do życia konsekrowanego Bogu. Serdecznie zachęcamy do znalezienia czasu na to osobiste spotkanie z żywym Bogiem, który dla nas chciał pozostać obecny w Najświętszym Sakramencie Ołtarza.