Informacja dla pielgrzymów!

Wyjazd na lotnisko w sobotę 3 lutego o godz. 7.30. Zbiórka na parkingu przy kościele Wniebowstąpienia Pańskiego. Cena za autokar do Warszawy 2300 za jeden kurs. Płatność w autokarze.

Również został zamówiony autokar na drogę powrotną.

Rodzina jest Bogiem silna, a Bóg pragnie towarzyszyć w jej wewnętrznym życiu. Dzisiejsza  Ewangelia pięknie ukazuje nam moment spotkania w świątyni kilku pokoleń – od maleńkiego Jezusa po starców Symeona i Annę. Jak niegdyś w świątyni, tak i dziś Jezus gromadzi nas w kościele, byśmy czerpali siły dla naszych rodzin. Wsłuchani w treść liturgii słowa, powierzajmy Bogu wszystkie rodziny świata. Zapraszamy na Eucharystię!

W piątek w okrawie Uroczystości Bożego Narodzenia, Ks. Abp udzielił dyspensy od obowiązku powstrzymania się od spożywania pokarmów mięsnych, prosząc o zastąpienie wstrzemięźliwości innymi formami pokuty, zwłaszcza uczynkami miłości i pobożności czy jałmużny.

Jezus, który sam umarł na krzyżu, nie zapewniał swoich wyznawców, że krzyż cierpienia będzie im odjęty. Wręcz przeciwnie, a całą stanowczością oznajmia: „Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia”. Przekonał się o tym Szczepan, który w imię Jezusa został wybrany diakonem i w imię Jezusa stał się męczennikiem. Autor Dziejów Apostolskich znamiennie podkreśla, że przed śmiercią Szczepan „pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga”. Niebo jest otwarte dla każdego, kto podejmuje wyrzeczenia i cierpienia z miłości do Jezusa.

Zasłuchajmy się w Słowo Boże, by umacniać się w wierze!

Jak ciemność nocy Jerozolimy zaświadczyła o zmartwychwstaniu Jezusa, tak  ciemność nocy w Betlejem zaświadczyła o narodzinach Mesjasza. Jezus przynosi ze sobą na świat nadzieję. W prologu do swojej Ewangelii Święty Jan Ewangelista pisze, że: „W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła”. Nadzieją człowieka jest blask, który niesie nam sam Jezus. Tylko Jezus jest zdolny rozproszyć wszelki mrok panujący na świecie. Niech każdy z nas doświadczy, że „Słowo stało się ciałem”.

Pośpieszmy na Mszę Świętą jak pasterze do betlejemskiej szopy, by doświadczyć Jego obecności.

Dziś przeżywamy czwartą niedzielę Adwentu. Stoimy niejako na progu świąt Bożego Narodzenia. Nie możemy pozwolić sobie na to, aby był to tylko czas jedzenia, picia i spotykania się z najbliższymi. Przeżywanie tych dni musi wynikać z osobistych zamyśleń adwentowych. A ich skutki powinni dostrzec najbliżsi. Wzorem niech będzie Maryja, która po Zwiastowaniu, nie tylko modliła się, ale poszła do Św. Elżbiety, by Jej pomóc. Usłyszane na modlitwie słowa starała się zamienić w czyn.

W tradycji Kościoła trzecia niedziela Adwentu nazywana jest niedzielą Gaudete – radości. Źródłem owej radości jest doświadczenie bliskości Pana, spełnianie się przepowiedni prorockich. „Bracia: Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie” – woła św. Paweł. Wykracza ona poza ściśle bożonarodzeniowy kontekst. Nie da się radować na zawołanie, jeśli tej radości nie będzie w sercu przez pozostałe 365 dni w roku.

Jakże często tej radości nie widzimy, ponieważ nasze oczy są na uwięzi. Bo nasze ścieżki życiowe, po których kroczymy, są splątane. Bo jesteśmy utytłani po uszy w grzechu. Dlatego św. Jan wzywał do nawrócenia, wołał na pustymi: „Prostujcie drogę Pańską”. Czy to atrakcyjna „oferta” na dziś? Zapewne nie! Bo tu nie chodzi o „atrakcyjność” chrześcijańskich zadań, tylko o troskę o własne zbawienie. Czy jeszcze jest w nas pragnienie szukania Pana? Jeśli tak, to spotkamy Go w niedzielnej Eucharystii na którą serdecznie zapraszamy do naszych świątyń.

Czym tak naprawdę jest Adwent? Przygotowaniem do przeżycia Bożego Narodzenia? Szkołą czuwania? Czasem wyciszenia i okazją do przeżycia rekolekcji, sakramentu pokuty?

Adwent to przede wszystkim powtórka z lekcji o Bogu obecnym w historii – będącym Źródłem Życia. Bóg chce wejść w moją osobistą historię. Ale nie zrobi tego beze mnie. Nie użyje przemocy, aby wtargnąć w moje serce. Nie wymusi posłuszeństwa, nie zniewoli. Nie rozgości się tam, gdzie panują nieład i duchowy zastój. Aby mnie zbawić, Bóg potrzebuje z mojej strony ruchu, zaproszenia, otwarcia na Jego obecność. Doskonale rozumieli to mieszkańcy Judy i Jerozolimy, którzy pielgrzymowali do Jana Chrzciciela, przyjmowali od Niego chrzest i wyznawali swe grzechy.

Wyruszajmy i my ku Jezusowi Chrystusowi. U Niego znajdziemy odpuszczenie i ożywcze tchnienie Bożego Ducha. Zapraszamy na niedzielną Msze Świętą!

W piątek, 8 grudnia, będziemy świętować Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny. Zapraszamy na Mszę Świętą, podczas której będziemy prosić Maryję o pomoc w walce z pokusami i grzechem, o pomoc w walce o czystość serca oraz o pokorne poszukiwanie i pełnienie woli Bożej w życiu.

W ów piątek, z racji uroczystości Niepokalanego Poczęcia, nie obowiązuje nas piątkowy post.

Postarajmy się, aby głęboko przeżyć okres Adwentu, aby nie była to tylko codzienna krzątanina i gonitwa w przedświątecznych przygotowaniach, lecz aby Adwent stał się czasem prawdziwego przygotowania na spotkanie z Tym, który stał się jednym z nas dla naszego zbawienia. Może warto przystroić odpowiednio nasze domy i mieszkania w adwentowy wieniec z czteroma świecami, powrócić do wspólnej, rodzinnej modlitwy, pomyśleć o rekolekcjach parafialnych i pojednaniu się z Bogiem i ludźmi, by Świętą były prawdziwym Bożym Narodzeniem przeżywanym w sercu.

Rozpoczynamy Adwent i nowy rok liturgiczny pod hasłem: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”, w czasie pełnym różnych komplikacji, okrucieństwa, rozpalania się coraz to nowszych wojennych zarzewi, kłamstwa, piętrzącej się fali neopogaństwa - jakiejś, wydawać by się mogło, nadciągającej zewsząd czerni. Mimo wszystko dziś stajemy przed Bogiem z nadzieją. Tę nadzieję budzą w nas podczas każdej Eucharystii, kilkukrotnie, w kluczowych jej momentach słowa: „Pan z wami!”.

Zastraszeni, wbici w ziemię, tak często zapominamy, skąd wypływa Źródło. Aby je odnaleźć, konieczna jest pokora i powrót do Prawdy. Musimy przypomnieć sobie, skąd jesteśmy, aby mieć pewność celu - wiedzieć, dokąd zamierzamy iść. Jezus dziś prosi o uważność, czujność, pogłębione spojrzenie na rzeczywistość. Aby gdy przyjdzie, nie zastał nas śpiących, zanurzonych w marazmie i beznadziei.

Zapraszamy na Eucharystię, by usłyszeć to wezwanie Pana!

W tym tygodniu przypada pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. W piątek będziemy przepraszać Boże Serce za wszelki brak miłości, za lekceważenie daru Bożego miłosierdzia podczas adoracji Najświętszego Sakramentu i Mszy Świętej. To także okazja do pierwszopiątkowej spowiedzi Świętej. A w sobotę powierzymy nasze wspólnoty parafialne tych żyjących, ale również tych, którzy odeszli już do Domu Pana, Tej, która jest naszą Królową, Matką litości, Pośredniczką.