Mimo że okres Wielkiego Postu jest w liturgii czasem uprzywilejowanym i raczej nie obchodzi się w tym czasie żadnych świąt i wspomnień, są jednak wyjątki od tej reguły. Do nich należy obchód uroczystości Zwiastowania Pańskiego, którą będziemy przeżywali w sobotę, 25 marca. W tę uroczystość celebrujemy początek naszego odkupienia. Syn Boży wcielił się w łono Najświętszej Maryi Panny, aby wyzwolić nas spod panowania grzechu i zła.
Wskrzeszenie umarłego, leżącego cztery dni w grobie, jest znakiem odnoszącym się do śmierci duchowej, z której może człowieka wyrwać jedynie Bóg. "W piątą niedzielę Wielkiego Postu Kościół wyprasza dla wybranych łaskę uwolnienia spod władzy złego ducha, aby od zmartwychwstałego Chrystusa mogli otrzymać nowe życie i dawać o Nim świadectwo. „Wyjdź na zewnątrz” – woła Jezus do Łazarza. „Niech się narodzi nowy człowiek!”. Słowa mają głębszy sens dla każdego z nas. To zaproszenie: uznaj, że sam z siebie nie będziesz w stanie przekroczyć granicy życia, wyobrażenia o pełni życia. Zaproś Jezusa. Zaufaj, daj się poprowadzić.
Natomiast w piątek, 24 marca, obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką. Wybór daty nawiązuje do dnia, w którym Niemcy w 1944 roku w Markowej zamordowali rodzinę Ulmów: Józefa i Wiktorię oraz ich dzieci, wraz z ukrywającymi się u nich Żydami. Dzień ten ustanowiono w 2018 roku, aby upamiętnić Polaków – bohaterów, którzy w akcie heroicznej odwagi, męstwa, współczucia i solidarności, wierni najwyższym wartościom etycznym i nakazom chrześcijańskiego miłosierdzia ratowali swoich żydowskich bliźnich od zagłady.
Ewangeliczny opis uzdrowienia człowieka niewidomego od urodzenia, który dzisiaj słyszymy, wpisuje się w starożytny obrzęd tzw. skrutyniów (z łac. scrutare – badać), który obejmował trzecią, czwartą i piątą niedzielę Wielkiego Postu i miał na celu zbadanie, czy katechumen odpowiednio przygotował serce i umysł, czy był gotowy na przyjęcie chrztu świętego. Kontekst ten jest dla nas bardzo ważny, bo pomaga nam przeżyć szczególne rekolekcje i odpowiedzieć na pytanie: co zrobiłem/zrobiłam z moim chrztem? W jaki sposób w moim życiu realizuje się posłannictwo, które z niego wynika? Być może (z naszej perspektywy) dziwny gest położenia błota na oczy niewidomego miał być przypomnieniem aktu stworzenia, nikłości „prochu ziemi”, z którego Bóg ulepił ciało człowieka (por. Rdz 2,7). "Jezus przywraca zdolność widzenia niewidomemu, aby mogło się w nim dokonać coś diametralnie odwrotnego, co dokonało się w Edenie: by ten mógł wyznać wiarę w Syna Człowieczego i by jego wiara ocaliła mu życie, aby całą rzeczywistość, siebie samego od tego momentu mógł postrzegać inaczej: w jedności z Ojcem, w pełni Mu ufając"
Ekstremalna Droga Krzyżowa po raz dziewiąty wyjdzie z Lublina 17 marca. Msza św. rozpoczynająca EDK będzie sprawowana w Archikatedrze Lubelskiej o godz. 19.00 pod przewodnictwem Ks. Abp. Stanisława Budzika. Zapisy trwają na stronie internetowej www.edk.lublin.pl
Transmisja Mszy Świętej i nabożeństw z parafii Wniebowstąpienia Pańskiego. Wszystkie nabożeństwa są transmitowane zgodnie z harmonogramem.
Sobota Msza Święta niedzielna - godz. 18.00
Niedziela - godz. 7.30, 10.30, 12.00 i 17.00
Dziś rozważamy Ewangelię mówiącą o spotkaniu Jezusa z Samarytanką przy studni. Ta opowieść pełni istotną rolę w odkrywaniu w sobie pragnienia miłości, które staje się fundamentem każdej relacji z Bogiem. Jezus, rozpoczynając dialog z Samarytanką od prośby aby dała mu się napić, "pozwala odkryć jej własne wnętrze, nazwać istniejące relacje, poznać braki", po czym wskazuje na siebie jako Tego, który może je wypełnić i uleczyć zranienia. „Twoje życie będzie takie, jak studnia, z której czerpiesz wodę”. Dlatego stawiamy sobie kilka ważnych pytań: "Kto zaspokaja twoje pragnienia miłości, akceptacji, sensu? Komu poświęcasz swoją uwagę, czas? Kto jest twoim pierwszym edukatorem, autorytetem? Która prawda staje się fundamentem twojego budowania? – Bóg? Jego Słowo? Kościół? A może telewizja, internet, filmy, seriale? Celebryci? Politycy? Facebook? Czy jesteś w stanie rozróżnić, która woda jest czystą krynicą, a która przypomina bardziej ściek niż studnię? Czujesz na ustach, w umyśle i sercu truciznę? A może wszystko się już zamazało, zobojętniało…". Wielki Post to właściwy czas, aby na te pytania udzielić sobie odpowiedzi.
W środę, 8 marca, obchodzimy Dzień Kobiet! Choć to raczej świecka uroczystość, pamiętajmy w modlitwach o wszystkich niewiastach, zwłaszcza o tych najbardziej utrudzonych matkach wielodzietnych rodzin, o samotnych pannach i wdowach, o kobietach poniżanych i prześladowanych w wielu częściach świata. Wszak kobiety wypełniają szczególną rolę w świecie, w Kościele i w rodzinie. Polecajmy ich trud oraz życie Panu Bogu i Maryi, która jest najpiękniejszym wzorem żony i matki. Podczas środowej Nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy w szczególny sposób polecimy Bogu i Matce Najświętszej wszystkie niewiasty.
Dzisiejsza niedziela przenosi nas na Górę Tabor, górę przemienienia. Jezus ukazuje swoim uczniom swoją „chwałę”. To przemienienie Jezusa miało przygotować elitę uczniowską (Piotr, Jakub i Jan) na doświadczenie innej góry – Golgoty i pomóc zrozumieć mesjańskie posłannictwo Jezusa. Jeszcze wtedy nie rozumieli jego sensu. Dopiero kiedy przeżyli „zgorszenie krzyża” i uciekli, a następnie wrócili do Zmartwychwstałego, zaczęli je pojmować. Zapewnienie, iż „Bóg ma upodobanie w człowieku” - nawet wtedy, gdy ten zwątpi, zdezerteruje - stało się źródłem nadziei i siły, podstawą nawrócenia".
Dziś w Kościele powszechnym przeżywamy Niedzielę Ad Gentes – Dzień Modlitw, Postu i Solidarności z Misjonarzami. Naszymi modlitwami obejmujemy głoszenie Ewangelii Chrystusowej na misjach i tych, którzy tę Dobrą Nowinę o zbawieniu niosą na krańce ziemi. Do puszek przed kościołem składamy ofiary na dzieło pomocy „Ad Gentes”.
W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek, pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. W czwartek dziękujemy za dar Eucharystii i kapłaństwa, prosimy o nowe i święte powołania do pracy w Pańskiej Winnicy, także z naszej wspólnoty parafialnej. W piątek będziemy przepraszać Boże Serce za wszelki brak miłości, za lekceważenie daru miłosierdzia Bożego. Będziemy prosić o łaskę nawrócenia dla siebie i dla tych, którzy Pana Boga przepraszać nie chcą. W sobotę powierzymy naszą wspólnotę, każde rodzące się w niej i godnie kończące się życie Niepokalanemu Sercu Maryi – najlepszej z Matek.