Ilu sprawiedliwych trzeba, aby uratować całą społeczność? Księga Rodzaju mówi nam, że jeśli grzech uzyska akceptację społeczną, to bycie sprawiedliwym uda się co najwyżej jednostkom. Społeczna akceptacja grzechu powoli przenika wszystkich. Dopiero odwołanie się do krzyża, jak nam podpowiada Święty Paweł, jest w stanie wyrwać nas z kręgu ludzi przyjmujących grzech jako coś normalnego. Raz przyjęta łaska potrzebuje jednak ciągłej pomocy w postaci wytrwałej modlitwy. Chrystus daje uczniom wzór dobrej modlitwy. Taka modlitwa staje się możliwa, gdy człowiek nieustannie karmi się słowem Bożym. Korzystajmy nie tylko w niedzielę z lektur biblijnych, ale także w ciągu tygodnia szukajmy okazji do słuchania słowa Bożego, a wtedy nasza modlitwa przyniesie wielkie owoce.

24 lipca (środa), godz. 18:00 Msza Święta za zmarłych na Cmentarzu Parafialnym w Lubartowie,

25 lipca (czwartek), godz. 18:00 Msza Święta w Bazylice oraz procesja z wizerunkiem św. Anny ulicami miasta. Uroczystościom w tym dniu przewodniczy Ks. Biskup Mieczysław Cisło

26 lipca (piątek)

godz.  9.00 Msza Święta z błogosławieństwem dzieci

godz. 10.30 Modlitwa różańcowa

godz. 11:00 Suma odpustowa pod przewodnictwem Ks. Biskupa Mieczysława Cisło. Homilię wygłosi Ks. dr Paweł Bartoszewski

Abraham, emigrant w obcej ziemi, z całą otwartością przyjmuje ludzi w drodze. Gościna, której im udziela, jest niezwykle hojna. Otrzymuje w zamian błogosławieństwo i to, czego najbardziej pragnie: syna. Dobroć wobec potrzebującego jest goszczeniem samego Boga. Chrystus zwraca jednak uwagę, że gościnność równocześnie jest okazją do przyjęcia słowa Bożego. Pan Bóg przez gości daje nam okazję do wzrostu w miłości, ale równocześnie przez ich usta pragnie nas umocnić w wierze. To kolejna okazja do wzrostu w doskonałości w Chrystusie.

W Księdze Powtórzonego Prawa Mojżesz mówi o Bogu, który przemawia przez księgę. Mówi o słowie, które jest już w sercu słuchacza jako zaproszenie. Odpowiedź na to słowo to powrót do Pana Boga. List do Kolosan we wspaniałym hymnie chrystologicznym precyzuje, że tym słowem Boga w naszym sercu jest sam Jezus Chrystus. On oczekuje od nas odpowiedzi, ale nie na poziomie intelektu, lecz całej naszej osoby. Ewangeliczna przypowieść o Samarytaninie podpowiada nam, że ta odpowiedź ma szansę na aktualizację każdego dnia w naszej relacji do drugiego człowieka.

Posłuchajmy słów Pisma Świętego i posłuchajmy słów obecnych w naszym sercu.

Prorok Izajasz proponuje nam obraz nowej Jerozolimy jako matki niemowlęcia, które co chwilę jest głodne, a po otrzymaniu mleka matki szczęśliwe i spokojne. Ewangelia głoszona przez uczniów Chrystusa ma dawać ukojenie słuchaczom. Jednak może się zdarzyć, że słuchacze odrzucą tę propozycję i wtedy uczniowie mają uszanować ludzką wolność. Gest strząśnięcia prochu z sandałów jest zobowiązaniem dla uczniów, by ich głoszenie było jasne i czytelne dla słuchaczy, by nie korzystali z półśrodków. Święty Paweł po latach działalności apostolskiej precyzuje, że ta jasność postawy w jego przypadku jest nieustannym głoszeniem krzyża Jezusa Chrystusa. Dopiero przyjęcie krzyża ześle na słuchaczy Ewangelii pokój i błogosławieństwo.

Słuchajmy z uwagą słowa Bożego.

W pierwszy czwartek miesiąca sprawujemy Mszę Świętą dziękczynną za dar Eucharystii i kapłaństwa oraz modlimy się o nowe powołania kapłańskie i zakonne. W pierwszy piątek miesiąca wynagradzamy Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za nasze grzechy oraz mamy okazję do skorzystania z Sakramentu Pokuty i Pojednania. A w pierwsza sobotę miesiąca modlimy się ku czci Niepokalanego Serca Maryi.