Dzisiejsze czytania można nazwać wielką mową apokaliptyczną, gdyż odsłaniają przed nami to, czego, jako ludzie wierzący, oczekujemy z nadzieją. Już prorok Izajasz zapowiada, że przychodzący Bóg przynosi pokój udręczonej przez grzech ludzkości. Pokój ten nie jest bynajmniej tylko czasem wolnym od wojen. Oznacza on nade wszystko życie w pierwotnej harmonii z Bogiem, z bliźnim, ale także i z sobą samym. Św. Paweł z kolei dopowie, że, pomimo wielkiej łaski Boga, pokój ten może być zniszczony przez mroki grzechu. Stąd więc sam Chrystus wzywa nas dziś do czujności. Niech naszą odpowiedzią będzie zapalenie w sercach adwentowej świecy i wsłuchiwanie się w głos samego Boga.

W kategoriach ludzkiej logiki przegrana nigdy nie jest wygraną. A jednak Jezus ukrzyżowany jest tym samym, o którym Święty Paweł Apostoł wypisuje wspaniały hymn w Liście do Kolosan. W Chrystusie wszystko ma istnienie. To tajemnica ukryta przez wieki i objawiona Apostołom, aby stawali się jej świadkami. Wyszydzenie króla żydowskiego na Golgocie jest początkiem nowego królestwa i odkupienia człowieka. Sam Duch Święty namaścił Go w godzinie śmierci, w godzinie poddania się woli Ojca, gdy wstawiał się za oprawcami. „On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych” – powie Święty Paweł. Łotr na krzyżu to zauważył i poprosił Go o wstawiennictwo i został pierwszym pełnym uczestnikiem Królestwa Chrystusa. Słuchając Bożego słowa, szukajmy własnego sposobu, jak mieć udział w zbawieniu.

Prorok Malachiasz zapewnia nas, że życie wieczne jest tylko dla wierzących i sprawiedliwych. A Pan Jezus precyzuje, że On sam umocni uczniów, gdy inni będą ich prześladować z powodu wiary. Jedną z większych prób wiary będzie lęk przed końcem świata. Kto zaufał Chrystusowi, nie ma powodu się lękać, bo kto będzie chciał zachować życie, ten je straci, a kto straci je z powodu Chrystusa i Ewangelii, ten je zyska. Święty Paweł z mocą podkreśla, że każdy wierzący nie ma czekać na koniec świata, ale może spokojnie pracować i cieszyć się każdym dniem danym przez Pana. Zapowiedź sądu Bożego ma nas zachęcać do wzrostu w miłości i na tym mamy się koncentrować, a nie na pomnażaniu lęku, który odwodzi nas od dobrych dzieł. 

W poniedziałek 11 listopada Narodowe Święto Niepodległości. Pamiętajmy w modlitwo o tych, którzy za niepodległą Polskę polegli, ale także o tych, którzy w trudzie budowali i budują jej niepodległy byt. Zapraszamy do wspólnej modlitwy. W naszym kościele Msza św. za Ojczyznę o godz. 10.30, będzie poprzedzona występem patriotycznym dzieci z naszej szkoły. Nie zapomnijmy o przyozdobieniu naszych domów flagą biało czerwoną. Pozostałe Msze św. o godz. 7.30 i wieczorowa o godz. 17.00. Natomiast główna Msza święta w naszym mieście w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy o godz. 10.30. Program imprez towarzyszących jest na tablicy ogłoszeń. W naszej parafii w przyszłą niedzielę po Mszy św. o godz. 10.30 będzie koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu Chóru Ziemi Lubartowskiej i Kapeli Ludowej „Lubartowiacy”.

Dziekuję Ci, Panie Jezu za życie – to na ziemi i to wieczne. Jeżeli mi jeszcze brakuje gorliwości w miłości i czasem zapominam o Tobie, o celu mego życia, skupiając się na rzeczach lub ubóstwiając osoby wokół mnie, to przybądź ze swym miłosierdziem. „Umocnij i ustrzeż od złego, skieruj me serce ku miłości Twojej i Chrystusowej cierpliwości!”

„Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych” – to słowa Chrystusa skierowane do małodusznych saduceuszów. Ewangelie mówią nam jasno, że zmartwychwstanie jest obietnicą daną wszystkim, którzy uwierzą w Chrystusa i przyjmą chrzest. Niektórzy bibliści byli skłonni uważać, że tak jasne wyznanie wiary w życie wieczne w Księdze Machabejskiej jest dopiskiem pobożnego mnicha w trakcie przepisywania świętej Księgi. Nie ulega jednak wątpliwości, że saduceusze byli niewielką grupą spośród Żydów współczesnych Jezusowi, którzy zdecydowanie nie wierzyli w zmartwychwstanie. Może nawet dzisiaj jest więcej ochrzczonych, którzy nie wierzą w życie wieczne niż było wszystkich saduceuszów. Nauczanie Apostołów było jednoznaczne: zmartwychwstanie umarłych jest jedną z najważniejszych prawd wiary i bez niej nie ma udziału z życiu wiecznym.

Jak wielkim wyzwaniem są dla nas słowa z Księgi Mądrości o tym, że Bóg niczym się nie brzydzi, że wszystko oszczędza, bo to wszystko Jego! My chętnie pozbawilibyśmy istnienia niektórych ludzi, a Bóg ich oszczędza. Wielu mieszkańców Jerycha chętnie by skreśliło wyjątkowo wrednego Zacheusza, a Pan przyszedł do niego do domu i ogłosił jego zbawienie. Doprawdy, bardzo musiał być zjednoczony z Bogiem Święty Paweł, skoro zapraszał wierzących, aby modlili się za wszystkich. Sam nieustannie modlił się za wszystkie Kościoły, by, jak usłyszymy, Bóg udoskonalił ich pragnieniu dobra. Wzywajmy Ducha Świętego, by dopomógł nam przyjąć z wiarą Boże objawienie i nauczył nas miłosierdzia na wzór naszego Ojca w niebie.

W sobotę Wspomnienie Wszystkich Zmarłych – Dzień Zaduszny. Msza św. na cmentarzu parafialnym i komunalnym o godz. 10.00, a w naszym kościele o godz. 7.00 i 18.00. Jest to jednocześnie I sobota miesiąca.

W swojej historii Kościół wypracował wiele form modlitewnej pomocy zmarłym. Za najlepszą uważane są Msze św. Gregoriańskie – trzydzieści Mszy Świętych w intencji zmarłego odprawianych dzień po dniu, u nas ta forma jest bardzo rzadka, bo Msze gregoriańskie odprawiamy często spoza parafii. Do innych form pomocy należą wypominki. Sens wypominek polega na tym, że uczestniczy w nich wspólnota parafialna. Dlatego zachęcamy wszystkich do wspólnej modlitwy różańcowej w naszym kościele przed Mszą św. wieczorną. Kartki są wyłożone przy filarach. Zachęcamy do wpisania daty i do przyjścia na tę modlitwę.

W tym miesiącu I piątek przypada w Uroczystość Wszystkich Świętych. Dlatego Kandydaci do Sakramentu Bierzmowania będą mieli spowiedź w środę i czwartek od godz. 17.00. Do Komunii Świętej przystąpią w Uroczystość Wszystkich Świętych na Mszy św. w kościele lub na cmentarzu. Na cmentarzu nie ma możliwości spowiadania.

W piątek Uroczystość Wszystkich Świętych. Pamiętajmy, że w tym dniu mamy obowiązek uczestniczenia we Mszy Świętej. Msze św. w naszym kościele o godz. 7.30 i 9.00. Zaś na cmentarzu parafialnym o godz. 12.00 i 17.00, a na cmentarzu komunalnym o godz. 10.00. W tę uroczystość uwielbiamy Boga wszystkich czasów w Jego świętych – w ludziach, którzy przeszli przez życie wierni Bogu i Jego przykazaniom. Dla nas są oni drogowskazami na drodze do wieczności, na radosne spotkanie z Ojcem w Niebie.