Słowem-kluczem w dzisiejszych czytaniach jest „nawrócenie”, pochodzące z greckiego „metanoia”. I tak, dzięki nawoływaniu Jonasza, nawrócili się mieszkańcy Niniwy i uniknęli Bożego gniewu. Natomiast dziewięć wieków później, dzięki temu, że serce pierwszych Apostołów było otwarte na nawrócenie, mógł dokonać się ich akt pójścia za Jezusem. Nawrócenie bowiem jest odwróceniem się od świata i jego spraw, a całkowitym przylgnięciem do Boga i Jego łaski. W bardzo dobitny sposób usłyszymy o tym w Liście św. Pawła do Koryntian. Chcąc, aby dokonywały się i w nas wielkie sprawy Boże, trzeba podjąć trud ciągłego nawracania.

            Niech nam w tym pomoże i nas uzdolni do tego dzisiejsze słowo Boże.

Dzisiejsza liturgia słowa dotyka kwestii powołania w życiu osoby wierzącej. I tak pierwsze czytanie w sposób bardzo plastyczny opowiada o powołaniu Samuela, żyjącego w XI wieku przed Chrystusem, do szczególnej służby Bogu. Podobnie Ewangelia ukazuje nam powołanie przez Chrystusa pierwszych uczniów. Jednakże, aby nie traktować tych opisów tylko w kategoriach historycznych, musimy z uwagą wsłuchać się w List św. Pawła do Koryntian. Powie on nam, że te dwa odległe w czasie Boże wezwania odnoszą się faktycznie do życia każdego z nas. Każdy bowiem chrześcijanin jest powołany do świętości i do życia w łączności z samym Bogiem.

            Niech zatem to dzisiejsze słowo rozpali w nas pragnienie służby Bogu.

Dzis przeżywamy Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy i rozpoczynamy (107.) Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan. Powyższe obchody uświadamiają nam obowiązek stałej troski o imigrantów i emigrantów, a także o jedność wyznawców Chrystusa.

W niedzielę 11 stycznia będziemy obchodzić święto Chrztu Pańskiego, które kończy liturgiczny okres Bożego Narodzenia. Tradycyjnie śpiewamy kolędy i zachowujemy wystrój świąteczny do 2 lutego, święta Matki Bożej Gromnicznej.

Na Mszy św. o godz. 12.00 będziemy gościli orkiestrę Ochotniczej Straży Pożarnej z koncertem kolęd.

Prorok Izajasz w pieśni przepełnionej czekaniem i tęsknotą ukazuje nam proroctwo, które z jednej strony miało pocieszyć uciemiężony naród, wracający z niewoli, a z drugiej strony było wskazaniem na Chrystusa, którego królestwo miało zapanować na świecie. I rzeczywiście to królestwo zaistniało, o czym zaświadcza z całą mocą św. Piotr w katechezie zapisanej w Dziejach Apostolskich, mówiąc, że Chrystus jest objawieniem Bożego pokoju i harmonii. Królestwo to ma swój początek w wydarzeniu, opisanym przez Ewangelistę Marka, nad wodami Jordanu, gdzie Chrystus utożsamił się z każdym grzesznikiem.

            Słuchając liturgii słowa, pomyślmy o początku wiary w naszym życiu, jakim był z kolei nasz chrzest.

W sobotę zakończyliśmy wizytę duszpasterską. Składamy serdeczne Bóg zapłać za przyjecie nas i za złożone ofiary. Rodziny, które w wyznaczonym czasie nie mogły nas przyjąć, mogą to uczynić w tym tygodniu.

We wtorek przypada uroczystość Objawienia Pańskiego, zwana popularnie świętem Trzech Króli. Porządek nabożeństw - jak w niedzielę. Błogosławieństwo kredy i kadzidła.

Istotnym problemem każdego pokolenia jest rozpoznanie znaków czasu, poprzez które Bóg obwieszcza swoje przyjście. Od tego rozpoznania zależy bowiem uczestnictwo w zbawieniu albo jego odrzucenie. Dla biblijnych Mędrców, o czym pisze Ewangelista Mateusz, takim znakiem było pojawienie się nieoczekiwanej gwiazdy. Dla proroka Izajasza była nim wspaniała procesja, widziana w mistycznej wizji, różnych narodów i stanów do świętego miasta Jeruzalem. Natomiast Apostoł Paweł w Liście do Efezjan owego znaku dopatrywał się w nawróceniu pogan.

            Trzeba zatem i nam wsłuchać się w dzisiejsze słowo, bo przez nie przychodzi do nas Bóg ze swoim zbawieniem. Obyśmy nie przeoczyli przychodzącego Pana.

Cała dzisiejsza liturgia słowa ukazuje nam Mądrość będącą przymiotem samego Boga. Mędrzec Syrach, żyjący w II wieku przed Chrystusem, wychwala Mądrość, która uczestniczy we wszystkich dziełach Boga i jest znakiem Bożego działania. Czytając z kolei początek hymnu liturgicznego z Listu św. Pawła do Efezjan, dostrzegamy, że Mądrość Starego Testamentu została nazwana Chrystusem. Jak tamta Mądrość była powierniczką tajemnic Bożych, tak Chrystus jest Prawzorem wszystkiego, co stworzone. Natomiast pieśń z Ewangelii według św. Jana, Mądrość nazywa Słowem, które było na początku i przez które wszystko istnieje i ma swój sens.

            Słuchając dzisiejszej liturgii słowa, która jest poezją, uwielbiajmy Boga za Jego miłość, objawiającą się w Synu.

W piątek przypada I piątek miesiąca. Msza św. do Najświętszego Serca Pana Jezusa o godz. 9.00 i 18.00. Spowiedź przed Mszą św.

W czwartek pierwszy dzień roku kalendarzowego przypada Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Jest to tak zwane święto nakazane, czyli zobowiązujące nas do uczestniczenia we Mszy św. Po balach i spotkaniach sylwestrowych, postarajmy się powitać Nowy Rok uczestnictwem we Mszy św. A msze św. tak jak w niedzielę. Zatroszczmy się także o dzieci i młodzież. Zwróćmy uwagę jak witają Nowy Rok i na ich uczestnictwo we Mszy św.