Relacja Świętego Łukasza zawarta w Dziejach Apostolskich oraz w Ewangelii czytana podczas dzisiejszej uroczystości nie jest tylko faktograficznym opisem wydarzeń, które miały miejsce 40 dni po zmartwychwstaniu Chrystusa. Komentarz teologiczny do tego wydarzenia podaje nam List Świętego Pawła do Efezjan. Bóg Ojciec posadził swojego Syna po swojej prawicy w niebie. Każdy człowiek wierzący w Pana Jezusa powołany jest do tego, by po śmierci przebywać razem z Nim. Zbawienie bowiem ma stać się udziałem każdego chrześcijanina.
Z uwagą wsłuchajmy się teraz w słowo Boże.
Podobno w niebie jest bardzo dobrze.
Tak mówią, a nikt tam nie bywał.
Nie wrócił ze szkolnej wycieczki
- Nie opowiedział!
Kilka książek o niebie pisało.
Ktoś nawet napisał tam list,
I ludzie to wszystko czytają,
Chcąc zdobyć do nieba klucz.
Innym się znowu wydaje,
Że niebo jest tuż za rogiem.
Wejście ma kolor błękitu,
A klamka straszy zimnym złotem.
Podobno tak, tak gdzieś słyszałem,
Mapę nieba trzyma u siebie Bóg,
Wejście ma kolor miłości,
A klamka rzeźbiona jest z naszych cnót.
Bethesda - Gdzie jest niebo
Trudno nam określić, gdzie niebo się znajduje. Mamy różne wyobrażenia, różne myśli na temat nieba. Jedno jest pewne, każdy z ludzi pragnie nieba. Pragnie go tak bardzo, jak bardzo pragnie szczęścia, zdrowia, radości, pokoju, przyjaźni, bezpieczeństwa, pewności jutra... Każdy tęskni za niebem, bo każdy tęskni za byciem lepszym, doskonalszym, mądrzejszym, bardziej kochającym... Są to najbardziej podstawowe tęsknoty człowieka. Nie oszukujmy się. Nikt z nas nie zdoła uciec od tych tęsknot.
Katechizm Kościoła Katolickiego mówi nam:
To doskonałe życie z Trójcą Świętą, ta komunia życia i miłości z Nią, z Dziewicą Maryją, aniołami i wszystkimi świętymi, jest nazywane „niebem”. Niebo jest celem ostatecznym i spełnieniem najgłębszych dążeń człowieka, stanem najwyższego i ostatecznego szczęścia. Żyć w niebie oznacza „być z Chrystusem”. Wybrani żyją „w Nim”, ale zachowują i – co więcej – odnajdują tam swoją prawdziwą tożsamość, swoje własne imię. Żyć, to być z Chrystusem; tam gdzie jest Chrystus, tam jest życie i Królestwo (KKK 1024-1025).