Autor Księgi Mądrości nas zapewnia, że bez pomocy Ducha Świętego człowiek jest w okowach własnej małości i przyziemnego myślenia. Właśnie do wyrwania się z kajdanów myślenia w kategoriach ówczesnej epoki zachęca Święty Paweł Filomena, legalnego właściciela niewolnika Onezyma, uciekiniera w świetle prawa ludzkiego zasługującego na śmierć. Niewolnik Onezym stał się bratem umiłowanym dla Apostoła Pawła. Przyszedł czas, aby takim stał się również dla swojego pana, Filemona. Ile czasu potrzebuje każdy z nas, aby Ewangelia przeniknęła do naszego serca, do naszego umysłu i w końcu do naszego postępowania? Kiedy nasza wyobraźnia stanie się chrześcijańska? Chrystus zachęca nas, aby to stało się już dzisiaj.Przed człowiekiem można grać – Pan Bóg patrzy w serce. Zna je lepiej niż my sami. Domaga się jasności i jednoznaczności. Dlaczego? Czy jest tyranem, zazdrosnym despotą ? Nie. On chce nas uratować. Pomóc ocalić życie. Wyzwolić nas z lęku o stan posiadania okruchów rzeczywistości, które kurczowo zaciskamy w dłoni, a które mogą dać tylko złudzenie panowania nad naszym „teraz” i „jutro”.
Dwie krótkie przypowieści, które kończą dzisiejszą perykopę ewangeliczną, wskazują na roztropność i mądrość, którymi należy się kierować, dokonując wyborów. Nie chodzi o kalkulacje, wyrachowanie – raczej o odwagę życia, umiejętność stawiania na wartości nieprzemijające. Wpisany jest w nie krzyż. Bóg pobłogosławił świat krzyżem! Jeżeli będziemy o tym codzienne pamiętali, wygramy wieczność.