Kolejny raz nowy początek! Kolejny raz dany nam rok łaski w naszym życiu. Wszystko jeszcze przed nami i to wszystko należy otoczyć troską, odpowiedzialnością, miłością, dobrocią, pomimo że wszyscy czujemy na początku obecnego nowego roku – zwłaszcza w czasach pandemii i niektórych miejsc konfliktów – pewien niepokój. 

Rozpoczynamy jednak ten nowy początek i dany nam rok łaski uroczystością Świętej Bożej Rodzicielki, jednym z najpiękniejszych i najgłębszych świąt maryjnych. Macierzyństwo Maryi jest nie tylko Boskie, ale także ludzkie, gdyż Jezus jest Bogiem i człowiekiem; macierzyństwo to dotyczy Chrystusa, ale także Kościoła, a także każdej i każdego z nas. Maryja jest obecna w każdym z trzech najważniejszych momentów w historii zbawienia. Jest przy żłóbku w Betlejem, stoi pod krzyżem na Kalwarii, nie brak Jej w Wieczerniku w chwili zstąpienia Ducha Świętego. 

Podczas Wcielenia Maryja poczęła także Kościół. Począć oznacza przyjąć lub objąć – i rzeczywiście Maryja przyjęła i objęła nas wszystkich. 

Drugim etapem przyjęcia nas za swoje dzieci jako Kościół jest moment, gdy Maryja stała pod krzyżem i porodziła nas w bólach jakie cierpiała: Niewiasto oto syn Twój (J 19, 26). Pięknie to wyraził Sobór Watykański II w Konstytucji o Kościele: Poczynając, rodząc, karmiąc Chrystusa i współcierpiąc z Synem swoim umierającym na krzyżu, w szczególny zaiste sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i miłość żarliwą dla odnowienia nadprzyrodzonego życia dusz ludzkich. Dlatego to stała się nam matką w porządku łaski (KK 61). 

Wreszcie trzeci etap macierzyństwa Maryi, która w dniu zesłania Ducha Świętego modliła się z apostołami we Wieczerniku. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa i braćmi Jego (Dz 1, 14). Obecność Maryi pośród Jedenastu w Wieczerniku w chwili narodzin Kościoła ma głębokie znaczenie. Chociaż nie ma żadnej władzy, to jednak jest Matką, która nieustannie wstawia się za nami i towarzyszy nam na drogach życia.

Dzisiaj, rozpoczynając nowy rok, zapraszamy Ją szczególnie, aby była z nami w każdym dniu i prowadziła nas do Chrystusa, wspierała nas matczynym wstawiennictwem w realizacji naszych powołań w życiu małżeńskim, rodzinnym i społecznym. Dlatego w pierwszy dzień nowego roku słyszeliśmy słowa błogosławieństwa, które Aaron, brat Mojżesza, i jego synowie wypowiadali nad ludem izraelskim: Niech Cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad Tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku Tobie swoje oblicze i niech Cię obdarzy pokojem. Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela, a Ja im będę błogosławił (Lb 6, 24-27). 

To właśnie z tym Bożym błogosławieństwem w duchu nadziei chcemy zaczynać nowy rok. Bo tylko z Bogiem możemy czuć się bezpiecznie. Bo tylko Bogu możemy całkowicie zaufać. 

Tej postawy zaufania chcemy nauczyć się od Patronki dzisiejszego dnia Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu (Łk 2, 19). Św. Łukasz zwraca dziś naszą uwagę na postawę Maryi. Wszyscy dziwili się, a Maryja zachowywała i rozważała w swoim sercu (por. Łk 2, 18-19). Dzięki zachowywaniu i rozważaniu tego, co Bóg czyni w historii naszego życia, Maryja nawiązuje więź z Bogiem, która daje Jej siłę do trwania pod krzyżem, przyjęcie tajemnicy zmartwychwstania oraz wytrwałość w oczekiwaniu razem z apostołami na dary Ducha Świętego. Dlatego św. Paweł opisuje obrazowo tę prawdę w Liście do mieszkańców Galacji: Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo (Ga 4, 4-5). Bóg nieprzypadkowo wybrał Maryję na Świętą Bożą Rodzicielkę, bo to właśnie Ona jawi się najbardziej wiarygodną osobą, która może piastować dar macierzyństwa Syna Bożego.

Przysłowie niemieckie mówi: „Zacząć jest łatwo, wytrwać jest sztuką”. Dziś, na początku nowego roku, prośmy o żywą wiarę, o niezłomną nadzieję i żarliwą miłość w wytrwaniu przy Bogu na wzór Matki Zbawiciela. Rozpoczynając ten nowy rok 2022, stańmy jak Maryja z pełnią zaufania wobec Boga i z radością powierzmy nasze losy w Jego Boskie ręce, abyśmy mogli wytrwać do końca:

Panie Jezu, który prawdziwie stałeś się moim bratem, umocnij mnie swoją łaską i pomóż przez kolejny rok wiernie i z miłością iść za Tobą. Jezu, Ty z bezgraniczną ufnością złożyłeś samego siebie w życiu i dłoniach Maryi. Ja także składam w Jej matczynych dłoniach samego siebie i ten rozpoczynający się nowy 2022 rok, każdy jego dzień i każdą chwilę mojego życia. Tylko w ramionach Maryi, Twojej Matki, czuję się bezpieczny jak dziecko w ramionach matki.

o. Kazimierz Fryzeł CSsR Wykładowca teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Krakowie, rekolekcjonista sióstr zakonnych i księży – Kraków