Weź w swą opiekę nasz Kościół Święty,

Panno Najświętsza, Niepokalana!

Niechaj miłością każdy przejęty,

czci w nim Jezusa, naszego Pana. 

Nie tak dawno, bo 26 maja obchodziliśmy Dzień Matki. Wiemy, co znaczy matka dla każdego normalnego człowieka. Dlatego też obchody Dnia Matki mają na celu okazanie naszym matkom szacunku, miłości, uznania i podziękowania za codzienny trud włożony w nasze wychowanie. 

Nie mogło być inaczej z Kościołem. Kościół jako Boży lud ma też swoją Matkę. Tak bowiem chciał sam Chrystus. Św. Jan Ewangelista w paschalnym kontekście rodzącego się z ran Chrystusa Kościoła wyraził to w bardzo krótkich, ale wyrazistych słowach, które usłyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii: Niewiasto, oto syn Twój. (...) Oto Matka twoja. A w dekrecie Ecclesia Mater czytamy:

„Matka, która stała obok krzyża (J 19, 25), otrzymała testament miłości swego Syna i przyjęła wszystkich ludzi, uosobionych w umiłowanym uczniu, jako dzieci, które odradzają się do życia Bożego, stając się kochającą Matką Kościoła, który Chrystus zrodził na krzyżu, dając swego Ducha. Z kolei w umiłowanym uczniu Chrystus wybrał wszystkich uczniów na spadkobierców swojej miłości do Matki, którą im powierzył, aby przyjęli Ją z synowską miłością. 

Dzisiejsze święto, ustanowione podczas trwania II Soboru Watykańskiego na prośbę polskich biskupów, wprowadzone do polskiego kalendarza liturgicznego w 1971 roku, i nie tak dawno ustanowione przez papieża Franciszka dla całego Kościoła katolickiego, jest wyrazem wiary i pobożności ludu Bożego, który już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa czcił i dostrzegał w Matce Chrystusa również Matkę Kościoła. 

Dzisiejsze święto wyrasta w kontekście wielkanocnego święta Chrystusowego Kościoła. Okres wielkanocny, który zakończyliśmy wczorajszą uroczystością Zesłania Ducha Świętego, to czas, który pomaga nam zrozumieć misterium Kościoła w tajemnicy Chrystusowej męki, śmierci, zmartwychwstania i uwielbienia. 

„Z otwartego boku Zbawcy – pisali nasi biskupi z okazji wprowadzenia do polskiego kalendarza liturgicznego święta Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła – wychodzi Kościół, który ogarnia całą rodzinę człowieczą. Gdy umiera fizycznie ciało Chrystusa, zrodzone z Maryi Dziewicy, rodzi się wielkie Mistyczne Ciało wyprowadzone z Jego boku, Kościół święty”. 

To tajemnica Kościoła narodzonego z mocy Ducha Świętego, to tajemnica radującego się Kościoła z obecności Zmartwychwstałego Pana, to tajemnica Kościoła wzmocnionego siłą i darami Ducha Świętego, aby w świecie mógł głosić radość Chrystusowej Ewangelii. Matka Jezus była obecna również w tych kluczowych dla rodzącego się Kościoła momentach. Dlatego też dzisiejsze święto, w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego, jest logiczną konsekwencją wielkanocnego procesu tworzenia się Kościoła. Chrystus nie tylko obiecał swoim uczniom, że nie zostawi ich sierotami, bo ześle na nich swojego Ducha, ale również dlatego, że dał im za Matką swoją ukochaną Matkę. 

Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina:

Istotnie, Maryja Dziewica jest uznawana i czczona jako prawdziwa Matka Boga i Odkupiciela, co więcej, jest również Matką członków Chrystusa, ponieważ swoją miłością współdziałała w tym, by w Kościele rodzili się wierni, którzy są członkami owej Głowy. Maryja, Matka Chrystusa, Matka Kościoła (por. KKK, nr 963). 

Matka Kościoła to nie tylko teologiczne określenie nadprzyrodzonej misji Maryi. W dzisiejsze święto nie tylko wyznajemy, że jest Ona wielką chlubą Kościoła świętego, jak to śpiewaliśmy w refrenie psalmu 87, ale nade wszystko spieszymy z ufnością do Tej, która została nam dana jako znak i proroctwo ostatecznego zwycięstwa Chrystusa nad złem, nad szatanem i nad grzechem, który od zarania ludzkości rani godność człowieczeństwa i chce go sprowadzić na drogi bezbożności, bałwochwalstwa i samowystarczalności. I jakże potrzeba nam tej opieki, tej matczynej miłości i odwagi do wytrwania w wierze Kościoła w obecnej rzeczywistości naznaczonej nie tylko pandemią COVID 19, ale i nieustannymi i wielorakimi prześladowaniami Chrystusowego Kościoła, również i w Polsce. Dlatego, z ufnością w Jej matczyną opiekę śpiewamy dzisiaj:

Weź w swą opiekę nasz Kościół Święty,

Panno Najświętsza, Niepokalana! (...)

Niech Serce Twoje ojca świętego

od nieprzyjaciół zasadzki chroni;

Niech się do Pana modli za niego,

od złej przygody niechaj go broni.

I kraj nasz cały i lud Twój wierny

Tobie, Maryjo, dziś polecamy! (...) 

Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana, błogosławiona Matko Kościoła, Ty strzeżesz w nas Ducha Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. 

Na zakończenie przypomnijmy jeszcze raz słowa naszych biskupów, na czele z kard. Wyszyńskim, z listu Konferencji Episkopatu Polski, który pozwalał na liturgiczne obchody święta Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła:

„Niech więc wdzięczność i radość przepełnia nasze serca, że obchodzimy dziś święto Matki Kościoła. Polska czyni to jedna z pierwszych wśród narodów chrześcijańskich. To pierwszeństwo przyjmijmy jako szczególną łaskę i nagrodę za wierność i miłość narodu do Maryi. Oddani w niewolę Jej macierzyńskiej miłości, za wolność Kościoła, mając poprzez całe dzieje tak liczne dowody Jej opieki i pomocy z ufnością przedstawiamy Matce Kościoła wszystkie jego potrzeby”. 

Maryjo, ukochana Matko Kościoła, spraw, aby każdy chrześcijanin miłością przejęty czcił w świętym Kościele Jezusa, Twojego Syna i swojego Pana. 

 o. Krzysztof Dworak CSsR Redemptorysta, misjonarz z Wiceprowincji Bahia (Brazylia), obecnie proboszcz parafii Santissimo Redentor w Damaia – Lisbona (Portugalia)