Niedziela Miłosierdzia - 3 kwietnia
Najbardziej niebezpiecznymi wrogami wiary są zwątpienie i wyrachowanie. Bywa nawet, że odchodząc od konfesjonału, sami nie potrafimy sobie wybaczyć, bo nie dowierzamy Panu Bogu, że On nam przebaczył. Tymczasem, jak usłyszymy dziś w Dziejach Apostolskich, warunkiem każdego uzdrowienia, również duchowego, jest wiara. Dopiero zaufanie rodzi pokój i usuwa z serca lęk. Przychodzący zmartwychwstały Pan nieustannie apeluje do człowieka, aby przestał się lękać. Słowa te usłyszymy zarówno w czytaniu z Apokalipsy Świętego Jana, jak i w Ewangelii. Chrystus prawdziwie zmartwychwstał, jest Początkiem i Końcem wszystkiego. Co więcej, jest miłosiernym Bogiem. Przyjmijmy dzisiejsze słowo Boże z wiarą i gorącą prośbą o pełne zaufanie Bogu.
Dzisiejsza niedziela w tradycji ma wiele przydomków: przewodnia, biała, Miłosierdzia Bożego. O ten ostatni tytuł prosił sam Pan Jezus za pośrednictwem Świętej Siostry Faustyny. Ustanowił ją w 2000 roku Święty Jan Paweł II. Od kilku lat niedziela ta rozpoczyna Tydzień Miłosierdzia. Chcemy uwielbiać nieskończone Boże miłosierdzie, a jednocześnie podjąć refleksję, czy sami jesteśmy miłosierni. Warto się nad tym zastanowić zwłaszcza w trwającym jubileuszowym Roku Miłosierdzia.
Dzisiejsza II niedziela wielkanocna jest nazywana również Niedzielą Miłosierdzia. Także obecny rok jest Nadzwyczajnym Rokiem Miłosierdzia. „Potrzebujemy – napisał Papież Franciszek w bulli ogłaszającej ten jubileuszowy rok – nieustannie kontemplować tę tajemnicę miłosierdzia, byśmy sami stali się skutecznym znakiem działania Ojca”. I w nim jesteśmy zaproszeni, byśmy byli miłosierni tak jak Ojciec.
Przed chwilą, zanim wsłuchaliśmy się w dzisiejsze czytania słowa Bożego, zostaliśmy zaproszeni do wspólnej modlitwy, która nadała specjalny charakter tej niedzielnej Eucharystii. Wsłuchani w głos kapłana wznieśliśmy do Pana tę oto modlitwę: „Boże zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, pomnóż łaskę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głebiej pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa”.
Do czego zachęca nas i jednocześnie do czego nas zobowiązuje dzisiejsza niedziela?
Uświadamiamy sobie raz jeszcze, że uczestnictwo w niedzielnej Eucharystii to nie ciężar, to nie wymuszony obowiązek, ale to łaska miłosiernego Pana. To nie my wybraliśmy Pana, ale to On nas wybrał i wezwał! To On uczynił dla nas ten dzień, jak to śpiewaliśmy w Psalmie 118. To On uczynił wspaniałe rzeczy, bo Jego miłosierdzie, bo Jego łaska trwa na wieki!