Ojcowie KapucyniParafia WniebowstąpieniaParafia Matki Bożej Nieustającej PomocyParafia Św. AnnyStrona Główna
Niedzielne Msze Święte
Parafia Matki Bożej

700, 900, 1030, 1200,
1315, 1800

Parafia Wniebowstąpienia

730, 1030, 1200, 1700

W Brzezinach - godz. 900

 

Czytania na dziś
 
Niedziela Najświętszej Trójcy - 15 czerwca
15-06-2014 08:18 • Ks. Stanisław Rząsa

Dogmat o Bogu Trójjedynym jest fundamentalną prawdą naszej wiary. Stary Testament nie znał jeszcze tej terminologii, ale do Boga Jahwe odnosił już określenia, które później zostały zdefiniowane jako przymioty Boskie. I tak na górze Synaj, o czym usłyszymy w pierwszym czytaniu, Bóg objawia się Mojżeszowi jako Pan miłosierny, cierpliwy, bogaty w łaskę, a także wierny. Kto wierzy w Ojca, Syna i Ducha, o czym z kolei zapewni nas dzisiaj Ewangelia, nie zostanie potępiony. Natomiast ci, którzy nie przyjmują ofiarowanej przez Boga miłości, która objawiła się w Synu, sami wykluczają się ze zbawienia.

Oby dzisiejsze słowo Boże rozbudziło w nas niezachwianą wiarę.

Najświętsza Trójca

ks. Paweł Siedlanowski

Bóg daje się człowiekowi jako „trójdzielna” Jedność. To najważniejsza, a zarazem najtrudniejsza tajemnica naszej wiary. Niełatwo ludzkim rozumem pojąć, jak wyglądają wewnętrzne relacje łączące Ojca, Syna i Ducha Świętego. Teologia podpowiada, że w Bogu trwa nieustanny dialog miłości. Stanowi jedność Osób, różnych w posłannictwie i działaniu, zjednoczonych wspólnym celem. Owa szczególna więź powstaje przez dzielenie się sobą, które stanowi istotę właściwie rozumianej miłości. My w ten niezwykły obieg życia włączeni jesteśmy poprzez łaskę chrztu świętego. Przez długi czas prawda o sposobie istnienia Boga była niejako „uśpiona”, ukryta przed ludźmi. Objawiła się w pełni w momencie, gdy Bóg, „Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Ojciec pozwolił, aby Jezus uratował tych, którzy od Boga odeszli przez grzech – dzięki temu zostaliśmy Bogu na nowo „przywróceni”. Została wskazana droga uleczenia z toksyn, które pojawiły się w momencie, gdy prarodzice odwrócili się od Stwórcy i zwrócili w stronę stworzenia, zatracili właściwe relacje, zburzyli pierwotną harmonię. Trwając w zjednoczeniu z Ojcem, wierząc w Syna Bożego, wreszcie dając się ogarnąć uświęcającemu działaniu Ducha Świętego, uczymy się czegoś bardzo ważnego: że życie nie może być życiem „dla siebie”, że człowiek staje się w pełni sobą tylko wtedy, gdy jest w stanie nawiązać zdrowe relacje, chce dzielić się sobą, składać siebie w darze drugiemu.

© 2009 www.parafia.lubartow.pl