Ojcowie KapucyniParafia WniebowstąpieniaParafia Matki Bożej Nieustającej PomocyParafia Św. AnnyStrona Główna
Niedzielne Msze Święte
Parafia Matki Bożej

700, 900, 1030, 1200,
1315, 1800

Parafia Wniebowstąpienia

730, 1030, 1200, 1700

W Brzezinach - godz. 900

 

Czytania na dziś
 
I niedziela Wielkiego Postu - 9 marca
09-03-2014 09:19 • Ks. Stanisław Rząsa

Dzisiejsze pierwsze czytanie sięga swoim opisem do początku istnienia świata i człowieka, i pokazuje nam anatomię pokusy i grzechu. Dowiadujemy się, że grzech to nie tylko formalne przekroczenie jakiegoś przepisu, ale to przede wszystkim nieposłuszeństwo Bogu i szukanie życia tam, gdzie go nie ma. Każdy grzech zakłóca prawdziwy obraz Boga. Stąd, jak zauważa to św. Paweł w Liście do Rzymian, konieczne było przyjście Chrystusa na ziemię, aby temu obrazowi nadać właściwy blask. I co więcej, Chrystus swoim przykładem pokazał jak należy odpowiadać kusicielowi, który w dalszym ciągu pragnie wypaczać obraz Boga w duszy.

Oprzyjmy się więc i my na słowie Bożym, abyśmy nie ulegli pokusie.

Zaproszenie

ks. Paweł Siedlanowski

W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu pojawia się w Liturgii Słowa temat pustyni. Jezus wychodzi na nią, aby podjąć czterdziestodniowy post. Chciałoby się powiedzieć: Panie, nie szkoda Ci czasu? Tylu ludzi czeka na Ciebie! Znękani, uciemiężeni, zniewoleni przez najeźdźcę – wyczekują ratunku. Każda chwila jest droga.

Poddanie się przez Jezusa kuszeniu ma jednak głęboki sens – zrozumiały jedynie w kontekście logiki Bożego działania. Jest to kolejny etap uniżenia, identyfikacji z ludzkim losem Syna Bożego. Chrystus wybiera niejako drogę odwrotną do tej, którą wybrali pierwsi rodzice w raju, ulegając podszeptom węża, a w konsekwencji przyjmując wygnanie. Wychodzi na pustynię, aby przez jej doświadczenie otworzyć nam Niebo. Pokazuje w ten sposób, że Jego misją jest nie tyle wyzwolenie człowieka ze struktur zewnętrznych (niewola rzymska), co przede wszystkim wyzwolenie wewnętrzne – spod panowania grzechu. Może się to dokonać tylko mocą Boga.

Zaproszenie do doświadczenia pustyni, w kontekście pierwszej niedzieli Wielkiego Postu, jest zaproszeniem nas do pójścia drogą, którą przeszedł Jezus. Staje się ona nie tylko miejscem próby, ale też – w sensie szerokim – synonimem oczyszczenia. Na pustyni doświadczamy swojej niemocy, na jaw wychodzą lęki, kompleksy, niewiara. Jej cisza domaga się odpowiedzi na pytania, których na co dzień nie słychać. Tutaj brzmią także „dzikie głosy” – odzywa się uśpione dotąd sumienie, obnażony zostaje grzech. Boli. Ale ten ból jest błogosławiony.

Pustynia uczy pokory, pomaga zweryfikować cele, obliczyć siły – odbudować na nowo porządek stworzenia. Pan Bóg doskonale wie, że o własnych siłach nie jesteśmy w stanie się zbawić. Pragnie, abyśmy przyjęli całym swoim życiem prawdę, iż On nas może uratować! I zgodzili się na to, aby On nas mógł dalej poprowadzić.


© 2009 www.parafia.lubartow.pl