Franciszek Kucharczak

Rzecznik KEP ks. Paweł Rytel-Andrianik powiedział po ostatnim zebraniu biskupów: „Nie ma zmiany doktryny Kościoła w kwestii Komunii Świętej dla osób, które żyją w związkach niesakramentalnych. Do Komunii Świętej przystępują osoby będące w stanie łaski uświęcającej”.

Wydawałoby się, że to rzecz dla katolika najbardziej oczywista: w stanie grzechu nie przyjmuje się Komunii Świętej. Każde dziecko przystępujące po raz pierwszy do Stołu Pańskiego to wie i rozumie. Dlaczego więc gdy dorasta, coraz częściej przestaje to wiedzieć i rozumieć? Pewnie dlatego, że dziecko, gdy ciężko zgrzeszy, spowiada się – i odzyskuje łaskę uświęcającą. Dorosły też zawsze może odzyskać łaskę uświęcającą, ale to nieraz wymaga trudnych decyzji. A on już obrósł w grzesznych „majętności wiele” i one trzymają go jak komórka małolata. I tak wraz z łaską uświęcającą umiera w nim dziecko – to dziecko, do którego, zgodnie z zaleceniem Jezusa, mamy się upodabniać.

Diabeł powie mu wtedy, że z tym nawróceniem to się nie da. I że nawet nie należy. Dorobi szczytną motywację do każdej niewierności i podpowie, jak z tego wybrnąć: „To Kościół musi się zmienić, a nie ty. To ty jesteś szykanowany brakiem dostępu do Komunii”.

Tak się to dzieje. Z tego bierze się postawa roszczeniowa wobec Kościoła, który miałby być jak supermarket lub instytucja usługowa, gdzie klient zawsze musi być w pełni zadowolony. I samego Jezusa w Eucharystii zaczyna się traktować jak towar, który należy się każdemu, kto zechce.

To owoc tej samej mentalności, która kazała Francuzom ukuć hasło „małżeństwo dla wszystkich”. Za hasłem poszły czyny i teraz faceci mogą tam, jeśli wola, wyjść za mąż, a kobiety się ożenić. Tyle że to maskarada i fałszerstwo, które zaspokaja ambicje, ale niczego dobrego nie wnosi, a za to szkodzi „małżonkom” i całemu społeczeństwu.

Podobnie jest z roszczeniami sakramentalnymi. Co miałoby przyjść z realizacji postulatu „Komunia dla wszystkich”? To tak, jakby wymusić na lekarzu, żeby przepisywał lek na żądanie pacjenta, bez liczenia się ze skutkami, jakie to może wywołać. A przyjmowanie Komunii bez łaski uświęcającej nie przynosi dobrych skutków – ani indywidualnie, ani społecznie. Indywidualnie – bo świętokradztwo jest grzechem, więc tylko pogarsza stan grzeszącego, który stwierdza ostatecznie, że „Komunia nic nie daje”. Społecznie – bo wyrabia powszechne przekonanie, że Bóg nie oczekuje od człowieka nawrócenia.

Zresztą o czym mówimy? Są kraje, w których „wszyscy” chodzą do Komunii. Skutek jest taki, że do Komunii nie chodzi prawie nikt – bo do kościoła tam już prawie nikt nie zagląda. Ludzie odfajkowali swoje „uprawnienie” i uznali, że piwo jest jednak lepsze.